شماره ركورد :
1076303
عنوان مقاله :
مطالعه اثر آلوئه ورا بر ساختار هيستومورفومتري تيروئيد و هورمون هاي T3 و T4 موش صحرايي ديابتي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Aloe Vera on Histomorphometric Structure of Thyroid Gland, T3 and T4 Levels in Diabetic Rats
پديد آورندگان :
عرفاني مجد، نعيم دانشگاه شهيد چمران - دانشكده دام پزشكي - گروه علوم پايه , شهرياري، علي دانشگاه شهيد چمران - دانشكده دام پزشكي - گروه علوم پايه , مرشدي، فرشته دانشگاه شهيد چمران - دانشكده دام پزشكي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
255
تا صفحه :
266
كليدواژه :
هيستومورفومتري , موش هاي صحرايي , غده تيروئيد , آلوئه‌ورا , هورمون هايT3 و T4
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: آلوئه‌ورا در طب سنتي به عنوان داروي ضد ديابت مورد استفاده قرار مي‌گيرد. هدف از اين مطالعه بررسي اثرمحافظتي ژل آلوئه ورا بر بافت و عملكرد غده تيروئيد در رت‌هاي ديابتي شده بوده است. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تجربي از50 سر رت نر بالغ به وزن 200 تا 250 گرم در 5 گروه 10 تايي استفاده شد. گروه اول (كنترل) در شرايط طبيعي نگهداري شدند. گروه دوم (ديابتي) با تزريق استرپتوزوتوسين ديابتي شدند.گروه سوم، بعد از ديابتي شدن ژل آلوئه‌ورا با دوز 400mg/kg روزانه دريافت نمودند. گروه چهارم، بعد از ديابتي شدن انسولين را با دوز 10 تا 15 واحد دريافت نمودند. گروه پنجم، رت‌هاي سالم بودندكه 400mg آلوئه‌ورا دريافت نمودند. در پايان دوره 15 و 30 روزه، از تمام گروه‌ها نمونه خون گرفته شد و با اتر آسان‌كشي شده و بافت تيروئيد پس ازخارج شدن تثبيت گرديد. مقاطع بافتي تهيه شده پس از رنگ‌آميزي با هماتوكسيلين و ائوزين با استفاده ازميكروسكوپ نوري بررسي شدند. يافته‌ها: ميانگين تعداد و اندازه فوليكول‌ها در گروه ديابتي نسبت به گروه كنترل كاهش معني‌داري داشت(0/05≥p). در برش‌هاي تيروئيد گروه درمان شده با ژل آلوئه‌ورا، ميانگين و اندازه فوليكول‌ها نسبت به گروه ديابتي افزايش معني‌داري داشت(0/05≥p). غلظت هورمون‌هاي T3 و T4 در گروه ديابتي نسبت به گروه كنترل كاهش معني داري داشت(0/05≥p). متعاقب دريافت ژل آلوئه‌ورا غلظت هورمون‌ها افزايش معني‌داري نسبت به گروه كنترل داشت(0/05≥p). استنتاج: استفاده از ژل آلوئه‌ورا مي‌تواند در بازسازي و ترميم تيروئيد آسيب ديده در رت‌هاي ديابتي شده موُثر باشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Aloe vera is an anti-diabetic herb in traditional medicine. In the present study, the protective effect of aloe vera gel was studied on function of thyroid gland in diabetic rats. Materials and methods: Fifty healthy male Wistar rats weighing 200-250g were randomized into 5 groups (n=10 per group). The animals in a control group were kept in normal conditions. In second group diabetes was induced by streptozotocin (STZ). In another group the streptozotocin induced diabetic rats received 400 mg/kg aloe vera gel once a day for 15 and 30 days. The next group included STZ induced diabetic rats that received 10-15 units insulin once a day for 15 and 30 days. The Sham group included healthy normal rats that received 400 mg/kg aloe vera gel once a day for 15 and 30 days. By the end of days 15 and 30, the blood samples were taken. Then the animals were euthanized and the thyroid gland was removed and fixed in 10% buffered formalin. The semi-thin sections were prepared and stained using haematoxylin and eosin, and were observed under light microscope. Results: Mean number and size of follicles significantly decreased in diabetic group compared to the control group (P<0.05). Histomorphometrical findings showed significant increase in mean number and size of follicles in the group receiving aloe vera gel compared to the diabetic group (P <0.05). There were significant decreases in concentrations of T3 and T4 hormones in diabetic group compared to those of the control group (P<0.05). Aloe vera treated animals showed significant increase in concentrations of T3 and T4 hormones compared to those of the control group (P<0.05). Conclusion: Aloe vera gel could improve regeneration of damaged thyroid gland tissue in diabetic rats.
سال انتشار :
1394
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
فايل PDF :
7661353
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
لينک به اين مدرک :
بازگشت