كارﺑﺮد ﺑﯿﻮﭼﺎر و ﺳﻄﻮح ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ آﺑﯿﺎري ﺑﺮ ﻋﻤﻠﮑﺮد و اﺟﺰاي ﻋﻤﻠﮑﺮد ﮔﯿﺎه داروﯾﯽ زﻧﯿﺎن(Trachyspermum ammi )

بيوچار از جمله مواد آلي است كه به دليل دارا بودن خاصيت پايداري بالا، در سالهاي اخير مورد توجه محققين قرار گرفته است. اين پژوهش با هدف بررسي اثر بر هم كنش تنش آبي و سطوح مختلف كاربرد بيوچار بر خصوصيات رشد و عملكرد گياه دارويي زنيان((Trachyspermum ammi در قالب طرح بلوك هاي كاملا تصادفي و بصورت اسپليت پلات با تيمار آبياري در دو سطح (I1 و I2: بترتيب آبياري با تامين 100 درصد و 50 درصد نياز آبي) تيمار بيوچار در سه سطح (C1 و C2 و C3: بترتيب استفاده از بيوچار در سطوح 2، 5 و 10 گرم به ازاي هر كيلوگرم خاك) با سه تكرار در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه بيرجند انجام گرديد. تحت اثر بر هم كنش بيوچار و تنش آبي، بترتيب بيشترين و كمترين مقادير ارتفاع بوته 548/0 و 454/0 متر، وزن تر و خشك، وزن صد دانه برحسب گرم 38/11، 77/7، 02/3، در مقابل 9/8، 06/6 و 5/2 گرم، وزن كل دانه ها بر حسب كيلوگرم 08/0 در مقابل 057/0 و عملكرد دانه 44/1602 و 22/1148 كيلوگرم بر هكتار و كارآيي مصرف آب 226/0 و 220/0 كيلوگرم بر مترمكعب حاصل شد. كاربرد بيوچار در سطح 45 تن در هكتار و علي الخصوص تحت اثر آبياري كامل گياه مي تواند منجر به حداكثر ميزان عملكرد و خصوصيات رشد زنيان شود.