بررسي بستر و زمينه آموزش مراقبت فرهنگي در ايران

Exploration of context the cultural Care education in Iran

مقدمه: نگذراندن آموزش هاي آكادميك در مورد مراقبت فرهنگي و لحاظ نكردن اين موضوع در دوره هاي بازآموزي و آموزش مداوم، موجب برخورد پرستاران با نيازهاي فرهنگي بيماران براساس تجربيات شخصي ميشود. با توجه به ناشناخته بودن چگونگي اجراي اين اقدامات فرهنگي، شناسايي عوامل مؤثر بر آموزش مراقبت فرهنگي در جهت افزايش توانمندي و كارآمدي پرستاران در ارايه مراقبت لازم ميباشد. روش: در اين مطالعه كيفي، 23 پرستار باليني داراي تجربه كافي كار كردن با بيماران مختلف، كه تمايل به مشاركت و توانايي ارايه تجارب داشتند، با روش نمونه گيري مبتني بر هدف انتخاب شدند. بعد از توضيح در مورد چگونگي انجام تحقيق و اخذ موافقت؛ اقدام به انجام مصاحبه نيمه ساختارمند شد. مصاحبه ها ضبط و پس از گوش كردن اقدام به پياده كردن آن ها گرديد. داده هاي گردآوري شده با روش تحليل كيفي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها: با تحليل مقايسه اي داده ها، طبقه هاي آموزش ناكافي آكادميك و آموزش نا كافي بازآموزي در صدر متغيرهاي مؤثر بر زمينه آموزش مراقبت فرهنگي قرار گرفت. اين طبقات دو گانه هر كدام چند طبقه فرعي را در برگرفته اند. نتيجه گيري: اكثر مشاركت كنندگان در اين مطالعه معتقد بودند كه در برنامه ريزي درسي، چگونگي مراقبت از بيماران داراي فرهنگ هاي مختلف، بخش مخفي آموزش دوره كارشناسي پرستاري است و مراقبت فرهنگي در برنامه ريزي درسي كم رنگ بوده و به طور رسمي به آن پرداخته نميشود. چگونگي برقراري ارتباط با سا ير فرهنگ ها براساس تجربه مي باشد و يادگيري در محيط كار صورت مي گيرد

Introduction: Since cultural care is not included in nurses’ retraining and continuing education, clinical nurses should deal with the cultural needs of patients according to their own personal experiences. While measures to implement cultural interventions are unknown, the recognition of cultural factors influencing cultural care education is necessary to increase nurses' ability to provide efficient care. The purpose of this study was to explore the context of the cultural care education in Iran. Methods: Using a qualitative study, 23 clinical nurses with the experience of working in practice, were selected using purposive sampling.Semi-structured were held for data gathering. A content analysis approach was used to analyze the collected data. Results: During the data analysis the following themes were developed: “inadequate academic training”, and “inadequate retraining”. Conclusion: It was believed that in course planning, how to provide care to patients with different cultures, was a hidden part of the bachelor’s degree nursing program. Nurses learnt how to communicate with others based on their own experiences and mostly in the workplace.