مقايسه استرس ادراك شده و خودناتوان سازي پرستاران در نوبت‌هاي كاري مختلف

Comparison of perceived stress and self-handicapping of nurses in different shift work schedules

مقدمه: پرستاران از جمله شاغليني هستند كه به دليل حساسيت بالاي كارشان در محيط شغلي دچار استرس مي‌شوند. همچنين، استرس با خودناتوان‌سازي در ارتباط است. بنابراين هدف اين مطالعه مقايسه استرس ادراك شده و خودناتوان‌سازي پرستاران در نوبت‌هاي مختلف كاري است. روش بررسي: شركت‌كنندگان اين پژوهش علّي-مقايسه‌اي، 72 نفر از پرستاران (32 نفر نوبت صبح و 40 نفر نوبت عصر و شب) يكي از بيمارستان‌هاي شهر تهران در سال 96-1395 بود كه از طريق نمونه‌گيري در دسترس و تعيين حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران انتخاب شدند. براي بررسي تفاوت بين سه نوبت كاري از تحليل واريانس يك طرفه استفاده شد. يافته‌ها: نتايج به دست آمده نشان داد كه بين سه گروه در استرس ادراك شده تفاوت معني‌داري وجود ندارد. نتايج تحليل واريانس چند متغيري نشان داد كه بين سه گروه پرستاران نوبت كاري در خودناتوان سازي تفاوت معني‌داري وجود دارد (0/001=p) به طوري كه در خودناتوان سازي ادعايي به ترتيب ميانگين نوبت صبح، عصر و شب از كم به زياد بود و در خودناتوان سازي رفتاري اين ميانگين‌ها معكوس بودند. بحث و نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد استرس ادراك شده در بين پرستاران نوبت‌هاي مختلف كاري به دليل حساسيت اين كار بالاست. در رابطه با خودناتوان سازي نيز به دليل اينكه حضور متخصصين در شب‌ها در كنار پرستاران كم‌رنگ‌تر مي‌شود و پرستاران مي‌بايست خود تصميم‌گيرنده باشند، اين ويژگي بيشتر قابل مشاهده است.

Background: Nurses are among those who are stressed due to their high sensitivity job in the workplace. In addition, stress is associated with self-handicapping. Therefore, the purpose of this study was to compare the perceived stress and self-handicapping of nurses in various work shifts. Materials and methods: Participants of this causal-comparative study were 72 nurses (32 morning shifts and 40 evening and night shifts) in one of hospitals in Tehran city during 2016-2017 that were selected by available sampling process. Determination of sample size was performed using Cochran’s formula. One-way analysis of variance was used to assess the difference between the three shifts. Results: The results showed that there was no significant difference between the three groups in perceived stress. The results of multivariate analysis of variance showed that there is a significant difference between the three groups of nurses (p=0.001), so that in the claimed self-handicapping, the means of alteration changed from low- to high- values respectively in the morning to night shifts and, reversely, it was from high- to low- values in behavioral self-handicapping. Conclusion: Perceived stress among nurses seems to be high due to the sensitivity of this work. In the context of self-handicapping, as the nurses should be decision-makers due to reduced access to specialists at nights, this feature is bolder.