عنوان مقاله :
احساس تنهايي و عوامل مؤثر بر آن در همسران كاركنان اعزامي به مأموريت‌هاي دريانوردي طولاني مدت
عنوان به زبان ديگر :
An investigation of loneliness and related factors among the spouses of personnel deployed to long-term naval missions
پديد آورندگان :
عميدي مظاهري، مريم دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده بهداشت , ميرزماني، شهرام اداره بهداشت امداد و درمان نيروي دريايي راهبردي , منوچهري، زهره اداره بهداشت امداد و درمان نيروي دريايي راهبردي , ترابي، زهرا اداره بهداشت امداد و درمان نيروي دريايي راهبردي
كليدواژه :
احساس تنهايي , همسران , كاركنان نيروي دريايي
چكيده فارسي :
مقدمه: با توجه به اهميت احساس تنهايي در سلامت افراد و اينكه تاكنون در كشور ما احساس تنهايي همسران نظاميان اعزامي به مأموريت‌هاي طولاني‌مدت به‌صورت دقيق مورد بررسي قرار نگرفته است، اين مطالعه به احساس تنهايي و عؤامل مؤثر بر آن در همسران كاركنان نيروي دريايي راهبردي پرداخته است.
روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي تحليلي با روش تصادفي ساده 120 نفر از همسران كاركنان اعزامي به مأموريت‌هاي دريانوردي طولاني مدت در يكي از مناطق نيروي دريايي كشور (سال 1394) انتخاب شدند و مقياس احساس تنهايي اجتماعي- عاطفي بزرگسالان را تكميل كردند. اطلاعات با SPSS تجزيه و تحليل شدند.
يافته‌ها: ميانگين و انحراف معيار تنهايي رمانتيك زنان 12.8±7.6 تنهايي خانوادگي 7.8±4.5، تنهايي اجتماعي 12.5±4.9 و تنهايي كلي 32.9±9.8 بود. احساس تنهايي (كلي، خانوادگي و يا اجتماعي) برحسب گروه‌هاي مختلف سني، تعداد فرزندان و سابقه كار همسر تفاوتهاي معني‌داري وجود داشت (0/05>p).
بحث و نتيجه‌گيري: بيشترين احساس تنهايي همسران در بُعد رمانتيك است. زنان جوان‌تر با فرزندان كمتر در معرض خطر بيشتر در تمام ابعاد تنهايي هستند.
چكيده لاتين :
Background: Given the important effects of loneliness on health and it has not been studied precisely in our country among the spouses of personnel deployed to long-term missions, therefore, the current study was done to investigate loneliness and related factors among spouses of naval personnel.
Materials and methods: In this cross-sectional study with simple random sampling, 120 spouses of personnel deployed to long-term naval missions were selected in one of the regions of the navy in 2015. They were assessed using the short form of the Social-Emotional Loneliness Scale (SELSA-S). Data were analyzed by SPSS software.
Results: The mean and standard deviation of romantic loneliness, family loneliness, social loneliness, and general loneliness were 12.8±7.6, 7.8±4.5, 12.5±4.9, and 32.9±9.8, respectively. Also, it was found significant differences in loneliness scores (general, social, or family) among different age groups, number of children, and work experience of spouse (p<0.05).
Conclusion: The highest value in loneliness is related to romantic loneliness score. Younger women with fewer children are at risk of more loneliness in its all aspects.
