تداوم دوران گذار در نظام بين‌الملل

The Continuity of the Transition Period in the International System

نظام بين‌الملل به عنوان قالب نظري و عملي كنشگران در طول تاريخ هميشه دچار تحول و دگرگوني بوده و اشكال مختلفي را به خود ديده است. نظام بين‌الملل متشكل از دو بعد اساسي ساختار و هنجار مي‌باشد كه اين دو امر به عنوان سنگ بناي سيستم جهاني اگر دچار تحول شوند، نظام بين‌الملل نيز دگرگون خواهد شد. تغيير سيستم از وضعيت چندقطبي به دوقطبي به دليل تغيير در دو اصل اساسي فوق‌ نمونه‌اي از اين امر در عرصه تاريخي است. پس از پايان نظام دوقطبي سيستم بين‌الملل با اتكاء بر ساختار و هنجاري متمايز از گذشته در مرحله گذاري طولاني قرار گرفت. حال اين سؤال مطرح مي‌شود كه چرا نظام بين‌الملل دوقطبي پس از فروپاشي ‌شوروي درطي نمودن مرحله گذار يا انتقال در جهت نيل به سيستم نهادينه شده جديد دچار فرآيندي طولاني شده است؟ در پاسخ، اين فرض آزمون مي‌شود كه با فروپاشي نظام دوقطبي در 1991، آنچه دچار تحول اساسي شد تنها بعد هنجاري سيستم دوقطبي بود و بعد ساختاري آن با وجود آسيب‌ديدگي به دليل اتكال مسكو بر توان قدرت بازدارندگي اتمي و در نتيجه بقاي توازن هسته‌اي ميان دو بازيگر سيستم‌ساز روسيه و آمريكا همچنان برقرار است.

The international system as a theoretical and practical space of international actors, has always evolved and changed in different ways throughout history. The international system consists of two basic dimensions of the structure and the norm, which as a cornerstone of the global system, will change the international system if they are transformed. Changing the system from a multipolar to bipolar state due to the change in the two basic principles mentioned above is an example of this in the historical arena. After the end of the bipolar system, the international system was placed in a transitional phase, relying on a structure and normative distinction from the past. The question of the leading article is why the bipolar international system has undergone a long process after the collapse of the Soviet unio‎n during the transition phase or the transition to an institutionalized system? In response, it is assumed that with the collapse of the bipolar system in 1991, what was evolving was the only normative dimension of the bipolar system, and the structural dimension of the system, despite its damage, still exists, because Moscow relied on the power of nuclear deterrence and as a result of survival the nuclear balance between two actors system maker, Russia and the United States.