عنوان مقاله :
كنشگريِ قانوني و صلح‌آميز در نافرماني مدني: «نافرماني مدني» در نظريۀ عدالت جان رالز
عنوان به زبان ديگر :
Legitimate and Peaceful Activism in Civil Disobedience: An Explanation and Evaluation of “Civil Disobedience” in John Rawls’ Theory of Justice
پديد آورندگان :
محمودي، علي وزارت امورخارجه- دانشكده روابط بين الملل- گروه روابط بين الملل و مطالعات جهان
كليدواژه :
اجماع هم‌پوشان , قانون , اخلاق , صلح , عدالت
چكيده فارسي :
نافرماني مدني در نظريۀعدالت جان‌رالز، كنش اعتراض‌آميز شهروندان نسبت به برخي از قانون‌ها و سياستگذاري‌هاي ناعادلانه در حكومت‌هاي دموكراتيك با هدف اصلاح و يا تغييرآن، برپايۀ قانون اساسي از راه‌هاي خردمندانه و صلح‌آميز است. رالز نافرماني مدني را بر بنيان‌هاي فلسفي- اخلاقي استوار مي‌سازد و ضمن توجيه آن برمبناي‌دواصل عدالت، نقش اين كنش مدنيِ عاري از خشونت را مورد بحث قرار مي‌دهد. او نافرماني مدني را به‌عنوان كنشي قانوني و اخلاقي موّجه مي‌داند، زيرا اين اقدام در‌برابر بي‌عدالتي، ناكارآمدي اقدامات قانونيِ ديگر و با پذيرش برخي محدوديت‌هاي ناگزير، به‌عمل درمي‌آيد. اين كنش برمدار گسترش آزادي‌ها، عقلانيت، واقع‌گرايي و اجماع هم‌پوشان شكل مي‌گيرد. بدين‌سان، نافرماني مدني حركتي دموكراتيك با هدف اصلاح پاره‌اي از قانون‌ها و ساختارها است و نمي‌تواند كنشي ستيزه‌جويانه باشد. اين پژوهش با بهره‌گيري از روش تحليل مفهومي و ارزيابي انتقادي براساس فلسفۀ تحليلي، به‌تبيين و نقد موضوع نافرماني مدني در فلسفۀ سياسي رالز مي‌پردازد. برآيند اين پژوهش آن‌است كه انديشه‌هاي رالز درمقام تعريف و تبيين اصول و اركان فلسفي ـ اخلاقي و نيز ترسيم دقيق مرزهاي نافرماني مدني از كنشگري‌هاي ستيزه‌جويانه، داراي سازگاري منطقي و استحكام نظري است. در برابر، رهنمودهاي عيني و عمل‌محور او دراين‌باره، در مواردي با ابهام‌ها و كاستيهايي همراه است. رالز در ارائۀ اين رهنمود‌ها از روشي يگانه پيروي نمي‌كند.
چكيده لاتين :
Civil disobedience in John Rawls’ theory of justice is protesting actions of citizens against some unjust laws and policy making in a democratic governments. The objective of such actions is reform and change on the basis of a constitution through rational and peaceful manners. Rawls relied on civil disobedience on the philosophical and moral foundation and, while justifying it on the basis of two principles of justice, discusses the role of this non-violent civil action. In his assessment, civil disobedience is justifiable as a legal and moral action, for this treatment confronts unjust, no efficient other lawful acts, and acceptance of some inevitable limitations. It is forming on the basis of expansion of liberties, rationality, and overlapping consensus. Hence Civil disobedience is a democratic movement and its objective is reform of some laws and structures; therefore it cannot be considered as militant actions. This research uses conceptual analysis and critical evaluation based upon analytic philosophy to explain and criticize the issue of civil disobedience in Rawls political philosophy. The outcome of this study is that Rawls’ thoughts as a means of defining and explaining the philosophical and ethical principles, as well as the precise drawing of civil disobedience boundaries from militant practices have the rational consistency and theoretical strength. Against this observation, his objective guidance and action in this regard are in some cases subject to ambiguities and shortcomings. Rawls does not follow a same method regarding such guidance.
