شماره ركورد :
1081922
عنوان مقاله :
تاثير تمرين ورزشي هوازي تناوبي حين همودياليز بر سطح پلاسمايي هموسيستئين و عملكرد بدني بيماران همودياليزي
پديد آورندگان :
كريمي ، اكرم - گروه فيزيولوژي ورزشي , اعظميان جزي ، اكبر - گروه فيزيولوژي ورزشي , فرامرزي ، محمد - گروه فيزيولوژي ورزشي , شهيدي ، شهرزاد - گروه داخلي , اعظميان جزي ، زهرا - دانشكده ي پزشكي
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
94
تا صفحه :
104
كليدواژه :
همودياليز , تمرين ورزشي , هموسيستئين
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: افزايش هموسيستئين ناشي از نارسايي كليوي و كم تحركي بدني مي تواند بيماران همودياليزي را در معرض ابتلا به بيماري هاي قلبي - عروقي قرار دهد. از طرفي تمرينات ورزشي ممكن است بر سطح هموسيستئين و عملكرد بدني اين بيماران تاثير مطلوبي داشته باشد. بنابراين تحقيق حاضر با هدف بررسي تاثير تمرين ورزشي هوازي تناوبي حين همودياليز بر سطح پلاسمايي هموسيستئين و عملكرد بدني بيماران همودياليزي انجام شد. روش بررسي: در اين تحقيق نيمه تجربي، 16 بيمار همودياليزي با ميانگين سني (78/9±75/57 سال) به طور تصادفي به دو گروه مساوي كنترل و تجربي تقسيم شدند. تمرين ورزشي هوازي تناوبي حين دياليز در گروه تجربي به مدت 8 هفته و هفته اي 3 جلسه انجام شد. شدت تمرينات از 40 تا 45 درصد حداكثر ضربان قلب ذخيره در هفته ي اول شروع شد و در هفته هاي پاياني به 65 تا 70 درصد رسيد. سطح هموسيستئين و عملكرد بدني بيماران قبل و بعد از 8 هفته تمرين ورزشي هوازي اندازه گيري شد. يافته ها: سطح هموسيستئين پلاسما (029/0=P) و شاخص هاي عملكرد بدني شامل: سرعت راه رفتن (001/0=P)، زمان 5 بار برخاست از روي صندلي (001/0=P) و زمان بالا رفتن از پله در گروه تجربي (002/0=P)، پس از هشت هفته تمرين ورزشي هوازي تناوبي حين دياليز به طور معني داري بهبود يافت. نتيجه گيري: تمرين ورزشي هوازي تناوبي حين دياليز به واسطه كاهش سطح هموسيستئين ممكن است تاثير مطلوبي بر وضعيت قلبي عروقي بيماران همودياليزي داشته باشد. همچنين، مي تواند عملكرد بدني اين بيماران را بهبود بخشد.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
journal of advances in medical and biomedical research
عنوان نشريه :
journal of advances in medical and biomedical research
لينک به اين مدرک :
بازگشت