بررسي اثر مصرف دوز‌هاي پايين الكل بر كبد جنين موش صحرايي- مطالعه‌ي بافت‌شناسي

چكيده زمينه و هدف: الكل در بدن انسان يك عامل تراتوژن محسوب مي شود و به راحتي مي تواند از جفت عبور كند. دوز هاي پايين الكل به طور رايج در نوشيدني هاي الكلي مورد استفاده قرار مي گيرد، بنابراين هدف از اين مطالعه، بررسي تغييرات بافتي كبد جنين موش صحرايي نژاد ويستار در اثر مصرف الكل با دوز هاي پايين بود. روش بررسي: در اين مطالعه ي تجربي، موش هاي صحرايي ماده پس از بارداري به يك گروه كنترل و سه گروه تحت آزمايش كه در آب آشاميدني آن ها اتانول 5 درصد، 10 درصد و 20 درصد گنجانده شد بود، تقسيم شدند. دوز هاي معين الكل از روز 8 تا 21 بارداري مورد استفاده قرار گرفت. در روز 21 بارداري جنين ها توسط جراحي از رحم مادر خارج و با استفاده از استريوميكروسكوپ، كبدهاي آن ها نيز خارج شدند. كبد هاي جنيني پس از فيكس شدن، پردازش بافتي و برش گيري با روش هماتوكسيلينائوزين (H E) رنگ آميزي شدند و زير ميكروسكوپ نوري مورد بررسي قرار گرفتند. داده ها توسط نرم افزار SPSS و تست ANOVA ارزيابي شدند. يافته ها: دوزهاي الكل 10 درصد و 20 درصد به ميزان قابل توجهي فاكتور هاي آسيب بافتي كبد را افزايش دادند (001/0 P ). اين در حالي است كه دوز 5 درصد الكل افزايش معني داري در اين فاكتور ها ايجاد نكرد. نتيجه گيري: مصرف الكل در دوران بارداري حتي در دوز هاي پايين مي تواند باعث تغييرات پاتولوژيك در كبد جنين موش صحرايي در حال تكامل شود. دوز 5 درصد الكل تغييرات پاتولوژيك واضحي را از نظر بافتي در كبد جنين موش صحرايي ايجاد نمي كند. در صورتي كه دوز هاي 10 درصد و 20 درصد الكل، فاكتور هاي التهابي را به طور قابل توجهي در مطالعه ي بافت شناسي افزايش مي دهد.