چارچوب عناصر شبكه ارزش در صنعت بانكداري ايران

مقوله ارزش و ارزشآفريني در شبكه ارزش، مفاهيم نويني هستند كه به تازگي وارد مكتوبات مديريت شده اند. امروزه خلق ارزش براي ذينفعان به عنوان وجه تمايز كسبوكارها محسوب ميشود؛ به نحوي كه ارزشهاي متمايز ايجادشده، ضامن بقا و موفقيت آنها در نظر گرفته ميشود. سازمانها در اين فضاي رقابتي ميكوشند با تمركز بر رويكردهاي همكاري در خلق ارزش، ارزش مشتركي را به مشتريان خود ارائه كنند. هدف از انجام اين پژوهش، شناسايي عناصر ارزشآفرين در چارچوب شبكه ارزش صنعت بانكداري ايران است؛ چارچوبي كه با تمركز بر همآفريني ارزش، در پي ارائه راهكارهاي ارزشي موردانتظار گروههاي مختلف ذينفعان است. نظر به فقدان مطالعه در اين زمينه، با استفاده از روش دادهبنياد و با بهرهمندي از نظرها و ديدگاههاي صاحبنظران صنعت بانكداري، عناصر ارزشآفرين در صنعت بانكداري بررسي شده است. بدينمنظور، نظرهاي خبرگان با اتكا بر چارچوب اشتراوس و كوربين ) 7336 ( و با استفاده از نرم افزار MAXQDA ، بررسي شده است. بدينترتيب، در اين پژوهش، عناصر ارزشآفرين در شبكه ارزش با تمركز بر خروجيهاي مطلوب در گروه عوامل علّي، زمينهاي، واسطه اي و مداخله گر، مقوله محوري، كنشها و تعاملها و درنهايت پيامد نهايي تحليل شده است. متناسب با آن، چارچوب ارزشي صنعت بانكداري با تشريح عناصر تشكيلدهنده و نتايج نهايي خلق ارزش در صنعت بانكداري مشخص شده است.