آزمون فرضيه ناهمگني عاملين بازار با استفاده از مدل STAR با تابع انتقال چند متغيره (مطالعه موردي بورس اوراق بهادار تهران)

در اين مطالعه به منظور بررسي فرضيه ناهمگني عاملين بازار در بورس اوراق بهادار تهران و به منظور بررسي تجربي اهميت تحليل گران بنيادي و تحليل گران تكنيكي در بورس اوراق بهادار تهران و همچنين اثرات متغيرهاي اقتصادكلان بر سهم اين عاملين تصميم گيرنده در بازار سهام از داده هاي بورس اوراق بهادار تهران و همچنين داده هاي سري زماني اقتصاد كلان ايران براي تخمين مدل STAR با تابع انتقال چند متغيره طي دوره زماني 1376 تا 1393و به صورت فصلي استفاده شده است. نتايج تخمين هاي مدل مورد بررسي حاكي از اين است كه سهم تحليل گران بنيادگراي بازار در زماني كه ريسك در بازار بالاست و نوسانات شديد شاخص قيمت سهام وجود دارد، بيشتر از تحليل گران تكنيكال است. همچنين در زمان رشد اقتصادي سهم بيشتري از تحليل گران بازار از تحليل هاي عاملين تكنيكال استفاده مي كنند و در نتيجه قيمت هاي بازار از مقدار پايه اي شان واگرا مي شوند. همچنين طي دوره هايي كه توليد صنعتي در اقتصاد افزايش مي يابد تحليل گران بنيادگرا در بازار سهام غالب اند و تحليل هاي آنها در تعيين جهت قيمت سهام مؤثرتر است و قيمت ها رفته رفته به سمت قيمت پايه اي همگرا مي شوند.