بررسي متغيرهاي فرهنگي در ارتباطات ميان ايرانيان و فرانسويان بر اساس الگوهاي زباني

امروزه زبان نه تنها مهمترين ابزار ارتباطي، بلكه به مثابه هسته اصلي و شكل دهنده ي فرهنگ محسوب مي شود. چگونگي ارتباط ميان زبان و فرهنگ و تأثير متقابل آن دو در برقراري ارتباط بين كاربران زبان با فرهنگ هاي متفاوت از اهميت بالايي برخوردار بوده و توجه بسياري از محققان را به خود معطوف داشته است. با توجه به نقش مهم و اساسي فرهنگ در برقراري ارتباطات بينافرهنگي، پژوهش حاضر بر آن است تا به بررسي اين رابطه ي دوسويه ي در امر ارتباطات ميان ايرانيان و فرانسويان بپردازد. براي تحقق اين هدف، ابتدا به معرفي پيشينه و كارهاي انجام شده در اين زمينه پرداخته خواهد شد. آن گاه ضمن تبيين مباني نظري رابطه ي متقابل زبان و فرهنگ، نقش اساسي شناخت و درك مؤلفه هاي فرهنگي در برقراري ارتباط مؤثر مورد بررسي قرار خواهد گرفت. براي اين منظور، يكي از متغيرهاي فرهنگي مؤثر در ارتباطات ميان فرهنگي يعني تعاملات كلامي در دو فرهنگ فارسي و فرانسه بر اساس نظريه ي كنش گفتاري آستين مورد بررسي و واكاوي قرار گرفته، با ارائه ي مثال هاي مختلف، كاربردها، تفاوت ها و تشابهات اين متغير فرهنگي در هر دو محيط كلامي تبيين مي شود. نتايج اين تحقيق حاكي از ضرورت توجه به تفاوت هاي فرهنگي به منظور جلوگيري از بروز برخي از سوء برداشت ها و برداشت هاي غلط حين برقراري ارتباط كاربران زبان با فرهنگ هاي فرانسه و فارسي است.