برآورد تبخير و تعرق واقعي حوضۀ درياچۀ اروميه به كمك الگوريتم سنجش از دور SEBS و تصاوير ماهوارۀ NOAA

تبخير و تعرق از مؤلفههاي اصلي بيلان آب هر منطقه و از عوامل كليدي براي برنامهريزي صحيح و مناسب به منظور بهبود بازده آب مصرفي در اراضي فارياب است. تصاوير ماهوارهاي به دليل پوشش مناطق وسيع، به منظور غلبه بر محدوديتهاي مكاني روشهاي نقطهاي، كاربرد بهتري براي مطالعات ناحيهاي نسبت به دادههاي ايستگاههاي هواشناسي دارند. بنابراين، هدف از تحقيق حاضر برآورد تبخير و تعرق واقعي حوضۀ آبريز درياچۀ اروميه به كمك الگوريتم سنجش از دور SEBS و تصاوير سنجندۀ AVHR است. ابتدا 248 تصوير از سنجندۀ AVHRR ماهوارۀ نوا (NOAA) دريافت و پس از بررسي و ابري‌نبودن طي دورۀ آماري 1998ـ 2009 استفاده شد. به منظور دقت در برآورد تبخير و تعرق، محدودۀ مطالعه‌شده به سه بخش سقز، اروميه و تبريز تقسيم شد. تبخير و تعرق واقعي به كمك نقشۀ كاربري براي اراضي كشاورزي مشخص شده و با نياز خالص آبياري منطقه مقايسه شد. با محاسبۀ شاخصهاي ارزيابي مدل براي دشت تبريز، مجذور ميانگين مربعات خطا RMSE=10.89 و ضريب تعيين =0.79 ‌ به دست آمد. نتايج نشان داد روند تغييرات تبخير و تعرق برآوردشده با مقادير نياز خالص آبياري همخواني داشته است. همچنين، نتايج دقت خوب مدل SEBS را در برآورد تبخير و تعرق واقعي براي اراضي كشاورزي در كاربريهاي مختلف در حوضۀ آبريز درياچۀ اروميه نشان داد.