اثر منابع مختلف كربوهيدات بر بازدهي استفاده از خيساب مايع ذرت در جيره غذايي در شرايط برون‌تني

هدف از اين تحقيق، بررسي اثر مكمل نمودن خيساب مايع ذرت به عنوان منبع نيتروژن با منابع مختلف كربوهيدرات در جيره غذايي بر توليد گاز، فراسنجه‌هاي تخمير، گوارش‌پذيري مواد مغذي و فعاليت آنزيم‌هاي ميكروبي شكمبه در شرايط برون‌تني بود. از هشت جيره غذايي حاوي منابع مختلف كربوهيدراته (شامل سطوح مخلتف جو، ذرت و ملاس) كه در همه آن‌ها از يك سطح ثابت خيساب مايع ذرت در نظر گرفته شده بود (13 درصد ماده خشك)، به عنوان سوبستراي انكوباسيون آزمايشگاهي استفاده گرديد. جيره‌هاي آزمايشي شامل جيره حاوي 1) ذرت، 2) جو، 3) مخلوط جو و ذرت و جايگزيني جيره حاوي مخلوط جو و ذرت به ترتيب با سطوح 4) 5، 5) 10، 6) 15، 7) 20 و 8) 25 درصد ملاس بودند. بيشترين و كمترين ميزان توليد گاز در زمان 72 و 96 ساعت انكوباسيون و پتانسيل (b) توليد گاز به ترتيب با انكوباسيون جيره حاوي 15 درصد ملاس و جيره حاوي ذرت به دست آمد (P 0/05). هرچند، در مورد نرخ توليد گاز (c) و سنتز پروتئين ميكروبي بيشترين و كمترين ميزان به ترتيب در جيره حاوي 10 و 25 درصد ملاس مشاهده گرديد (P 0/05). بيشترين ميزان ناپديد شدن ماده خشك شكمبه‌اي با مكمل نمودن خيساب ذرت با سطح 10 درصد ملاس و كمترين ميزان آن با انكوباسيون جيره حاوي ذرت به دست آمد (P 0/05). بيشترين ميزان غلظت نيتروژن آمونياكي با مكمل نمودن خيساب ذرت با سطح 25 درصد ملاس به دست آمد، اما كمترين ميزان آن در جيره حاوي 10 درصد ملاس مشاهده گرديد (P 0/05). مكمل نمودن خيساب مايع ذرت با سطح 10 درصد ملاس سبب افزايش فعاليت آنزيم‌هاي كربوكسي متيل سلولاز و ميكروكريستالين سلولاز در مقايسه با ساير تيمارهاي آزمايشي شد (P 0/05). بيشترين ميزان فعاليت تجزيه كاغذ صافي در تيمار حاوي خيساب ذرت مكمل شده با سطح 5 درصد ملاس و كمترين ميزان آن در تيمار حاوري 25 درصد ملاس حاصل گرديد (P 0/05). در كل، نتايج نشان داد كه مكمل نمودن جيره غذايي خيساب ذرت مايع با سطح 10 درصد ملاس سبب بهبود هضم و تخمير و متابوليسم نيتروژن در شرايط برون‌تني شد.