شناسايي رويكرد تحليل‌گران سرمايه‌گذاري در استفاده از اطلاعات زيست‌محيطي

مقدمه: تحليل‌گران سهام از واسطه‌هاي فعال در بازارهاي مالي هستند. آنان توصيه‌هايي براي خريد، نگهداري يا فروش سهام را بر اساس تحليل اطلاعات مختلف ارائه مي‌دهند. نحوه لحاظ ‌كردن اطلاعات زيست‌محيطي در الگو‌هاي ارزيابي تحليل‌گران تاكنون به روشني تبيين نشده است. روش پژوهش: اين پژوهش از نوع زمينهيابي (پيمايشي) و از لحاظ هدف كاربردي است. به منظور سنجش ميزان اهميت، اولويت و دليل اصلي توجه‌كردن (يا نكردن) به هر يك از شاخص‌هاي زيست‌محيطي اعلام شده به‌وسيله سازمان گزارشگري جهاني پرسش‌نامه‌اي به وسيله 64 مدير سرمايه‌گذاري فعال در صندوق‌هاي سرمايه‌گذاري تحت نظارت بورس اوراق بهادار تهران در سال 1396 تكميل و پاسخ‌هاي آنان با استفاده از آزمون‌هاي ميانگين يك جامعه، دوجمله‌اي و فريدمن بررسي شد. يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه شاخص‌هاي مربوط به مواد اوليه و انرژي اهميت بيشتري براي تحليل‌گران داشته و دليل اصلي توجه به استاندارد‌هاي مذكور منافع سهامداران است. هم‌چنين، اولويتبندي بين شاخص‌هاي زيست‌محيطي به‌وسيله تحليل‌گران انجام مي‌شود كه طبق آن، به ترتيب، شاخص‌هاي انرژي، مواد اوليه، رعايت مقررات زيست‌محيطي و آب اولويت‌هاي برتر است. نتيجه‌گيري: اطلاعات مربوط به مواد اوليه و انرژي كه در قالب گزارشگري سنتي و گزارشگري پايداري مورد توجه قرار گرفته است، صرف نظر از تفاوت‌هاي موجود، بر تصميم‌گيري تحليل‌گران سرمايه‌گذاري اثرگذار است. ماهيت داوطلبانه گزارشگري مسئوليت‌هاي اجتماعي مي‌تواند منجر به عملكرد و گزارشگري گزينشي به‌وسيله شركت‌ها شود و در نتيجه، هدف توسعه پايدار را مخدوش كند. در اين راستا، پيشنهاد مي‌شود ضمن تلاش براي ارتقاء سطح آگاهي فعالان بازار سرمايه در مورد اهميت موضوع‌هاي زيست‌محيطي در الزامات قانوني مربوط نيز بازنگري شود.