مقايسه تاثير دو روش جراحي هموروئيدكتومي با استاپلر و هموروئيدكتومي با روش مرسوم بر پيامدهاي باليني بيماران

زمينه و هدف: بيماري هموروئيد در كليه جوامع از شيوع بالايي برخوردار است و همواره نياز به روش هاي درمان كم عارضه تر در اين بيماران احساس مي شود. لذا اين مطالعه با هدف مقايسه روش هموروئيدوپكسي با استاپلر با روش جراحي مرسوم هموروييدكتومي طراحي و اجرا گرديد. روش بررسي: مطالعه حاضر يك كارآزمايي باليني بود كه بر روي 40 بيماران 18 تا 60 ساله مبتلا به بيماري هموروئيد، دربيمارستان رازي اهواز انجام شد. بيماران به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. گروه اول (20نفر) به روش استاپلر و گروه دوم (20نفر) با هموروئيدكتومي به روش مرسوم تحت درمان قرار گرفتند. نهايتا پيامدهاي درمان در دو گروه باهم مقايسه شدند. يافته ها: آناليزهاي آماري نشان داد كه بين دو گروه استپلرو جراحي مرسوم اختلاف معناداري در تون اسفنگتر آنال در حالت استراحت و فشار دادن، قبل و بعد از عمل وجود نداشت (0.32=Pvalue). همچنين بين ميانگين نمرات درد دو گروه تفاوت معناداري وجود نداشت ( P-valueبه ترتيب 0.32و 0.23 و 0.19) اما از دست دادن خون، نياز به مسكن و بازگشت به كار در گروه استاپلر به طور معني داري كمتر از گروه جراحي مرسوم بود (P 0.001). نتيجه گيري: يافته ها نشان داد كه هموروئيدكتومي با استاپلر يك درمان جايگزين و موثر است كه مي تواند در گروه سني بزرگسالان به منظور كاهش درد بيماران و زمان بازگشت به كار مورد استفاده قرار گيرد.