مقايسه سطوح خودانتقادي، استرس ادراك شده، عاطفه مثبت و منفي در مادران دانش‌آموزان با و بدون اختلال يادگيري

هدف اين پژوهش مقايسه سطوح خودانتقادي، استرس ادراك شده، عاطفه مثبت و منفي در مادران دانش‌آموزان با و بدون اختلال يادگيري مي باشد. روش تحقيق حاضر از نوع علي مقايسه اي است. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه مادران دانش‌آموزان با و بدون اختلال يادگيري در سال تحصيلي 96- 1395 بود (100=N). نمونه‌ پژوهش با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند. جهت گردآوري اطلاعات از پرسشنامه ي مقياس خود انتقادي، مقياس هاي عاطفه مثبت و عاطفه منفي، مقياس استرس ادراك شده استفاده گرديد. داده‌هاي پژوهش، با تحليل واريانس چند متغيره (MANOVA) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج پژوهش نشان داد كه سطوح خودانتقادي(خود انتقادي دروني شده، خود انتقادي مقايسه اي)، استرس ادراك شده منفي و عاطفه منفي در بين مادران دانش‌آموزان با اختلال يادگيري بيشتر از مادران دانش‌آموزان بدون اختلال يادگيري مي باشد و همچنين استرس ادراك شده (مثبت) و عاطفه (مثبت) در بين مادران دانش‌آموزان بدون اختلال يادگيري بيشتر از مادران دانش‌آموزان با اختلال يادگيري مي باشد.