بررسي اثرات كاربرد زئوليت بر مراحل اوليه رشد گونه‌هاي مرتعي Cymbopogon Olivieri ، Medicago sativa و Medicago scutellata

به منظور ارزيابي تأثير زئوليت در رشد گياهان در شرايط كم آبي، در اين تحقيق پس از آماده سازي خاك گونه هاي Cymbopogon olivieri ،Medicago sativa، Medicago scutellata در سه سطح زئوليت (2 گرم و 4 گرم و صفر در كيلوگرم خاك گلدان) با 15 تكرار در نظر گرفته شد. پس از اطمينان از جوانه زني بذرها، تنش 7 روزۀ آبياري بر روي آن ها اعمال گرديد. نتايج نشان داد كه با اعمال تنش اول تأثير كاربرد زئوليت در بهبود زنده ماني و تعديل تنش خشكي نمايان مي شود و ملاحظه مي شود كه در تيمارهاي 2 گرم و 4 گرم زئوليت درصد زنده ماني و سبز شدن نهال ها نسبت به شاهد بيشتر است. به تدريج با اعمال تنش ها ميانگين تعداد نهال هاي باقيمانده در تيمارهاي شاهد پايين آمد. بيشترين درصد تعداد پايۀ باقيمانده (زنده ماني جوانه ها)، طول كل گياه، وزن تر ساقه و وزن خشك ساقه در گونۀ  Cymbopogon olivieri و در سطح 4 گرم زئوليت مي باشد. عملكرد صفاتي چون طول ساقۀ تر، وزن تر گياه، وزن خشك گياه و وزن تر ريشه نيز در تيمار 4 گرم زئوليت و در گونۀ Medicago scutellata  افزايش داشته است. بيشترين وزن خشك ريشه در گونۀ Medicago sativa با كاربرد 4 گرم زئوليت مي باشد. طول ريشۀ تر در هر سه گونۀ گياهي مورد نظر در هيچ يك از تيمارها تفاوت معني داري نداشت.