پديد آورندگان :
محمدي شهرودي، حامد دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكدۀ علوم اداري و اقتصادي , رحيم نيا، فريبرز دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكدۀ علوم اداري و اقتصادي , ملك زاده، غلامرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكدۀ علوم اداري و اقتصادي , خوراكيان، عليرضا دانشگاه فردوسي مشهد - دانشكدۀ علوم اداري و اقتصادي
كليدواژه :
رويكرد ظاهرشونده , تاب‌آوري سازماني , تاب‌آوري , ابعاد تاب‌آوري
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر، ويژگي‌هايي را معرفي كرده است كه سازمان‌ها بتوانند از آن طريق، خود را براي موقعيت‌هاي چالشي و مخاطرات آماده كنند. اين پژوهش از نوع تفسيري و رويكرد آن كيفي و راهبرد آن، رويكرد داده‌بنياد مبتني بر رويكرد ظاهرشوندۀ گليزري است. جامعۀ تحت مطالعه، شركت‌هاي توليدي فعال در صنعت ساختمانِ استان مازندران بودند. در اين زمينه، با مديران مجرب و خبره كه فرآيندهاي تاب‌آوري را ادراك كرده بودند و دربارۀ آن، آگاهي لازم و كافي داشتند، مصاحبه‌هاي عميقي صورت گرفت. نتايجِ حاصل از تحليل مصاحبه‌ها و كدگذاري در دو مرحلۀ كدگذاري حقيقي و نظري نشان داد كه ابعاد تاب‌آوري شامل ضربه‌گيري، سازگاري با تغيير، بقاي سازمان در مخاطرات، حفظ موقعيت قابل قبول در بحران، رهبري بازار هنگام بحران، تجربۀ رشد، توان مالي مناسب هنگام بحران، توانايي بازيابي بهتر، افزايش تنوع توليدي هنگام تهديدهاي محيطي، رضايت ذي‌نفعان هنگام بحران، پويايي سازمان، مثبت‌انديشي و اعتبار و شهرت برند بود. در مجموع با توجه به ابعاد تاب‌آوري سازماني در اين پژوهشِ بومي، تاب‌آوري سازماني داراي ويژگي‌هايي است كه مديران صنعت را تشويق مي‌كند براي مقابله با مخاطرات محيطي و چالش‌هاي بيروني و دروني، به اين شاخص‌ها دست پيدا كنند. بنابراين مديران بايد براي هرچه بهتر شدن وضعيت سازمان هنگام بحران‌ها، به اين ويژگي‌ها اهميت دهند و براي دستيابي به آنها تلاش كنند.
چكيده لاتين :
The present research attempts to introduce features that organizations can take advantage of them to prepare themselves for challenging situations and hazards. The philosophy of this research is interpretive, which adopts a qualitative approach, and a grounded strategy based on the Glaserian emerging approach. The study population includes companies that manufacture applied products in the construction industry and operate in Mazandaran province, Iran. In this regard, in-depth interviews were conducted with experienced managers and employees who had perceived the processes of resilience, and had enough knowledge about it. The results of the interviews analyses and two stages of coding (actual and theoretical coding) showed that resilience dimensions include shock absorbing, adaptation to change, survival of the organization in the face of hazards, maintaining an acceptable position during the crisis, market leadership in times of crisis, growth experience, adequate financial strength in times of crisis, better recovery ability, increased production diversity in the face of environmental threats, satisfaction of the stakeholders in times of crisis, organizational dynamics, positive thinking, and brand credibility and reputation. Overall, due to the dimensions of organizational resilience in this native research, organizational resilience has characteristics that encourage industry managers to obtain these indicators in response to environmental hazards and external and internal challenges. Therefore, it is necessary that managers pay attention to these features and try to obtain them in order to improve the organization's status in crisis situations.
