نقش گردشگري آييني در نگهداشت فرهنگ عزاداري حسيني؛ مطالعه موردي شهرك ماسوله

آيين‌ها و مراسم سوگواري مذهبي، از مهم‌ترين منابع رسيدن به هويت، ريشه‌هاي فكري، و سبك زندگي افرادي است كه به‌طور جمعي در منطقۀ مشخصي براي اجرا و حفظ آن مي‌كوشند. آيين عزاداري حسيني در شهرك ماسوله، اجراي آييني سنتي است كه پس از ورود اسلام به اين منطقه، لباس نمادين خود را به قامت سوگواري‌هاي مسلمانان نشانده و شيوۀ‌ آييني سنتي را براي ابراز همدردي با امام حسين(عليه‌السلام) و يارانش به‌روز كرده ‌‌است. اين پديدۀ فرهنگي كه به‌عنوان ميراث معنوي ثبت شده ‌است، براي حفظ و صيانت و از بين نرفتن جلوه‌هاي عملي آن، نياز به ديده شدن دارد. گردشگري آييني با ويژگي نمايشي خود، تكرار و بازنمايش جريان رويداد و كنش و واكنش آييني را در مقابل چشمان گردشـگـران روايت كرده و به‌عنوان رسـانه‌اي قدرتمند در نگهداشت ويژگي‌هاي ناب و منحصربه‌فـرد مناطق عمـل مي‌كند. پژوهش حاضر، از نوع توصيفي و پيمايشي است كه با ابزار مصاحبه و پرسش‌نامه و به روش نمونه‌گيري دردسترس و گلوله‌برفي در بين 340 نفر از گردشگران داخلي و خارجي حاضر در آيين‌هاي عزاداري حسيني شهرك ماسوله در سال 1396 انجام شده است. نتايج بررسي و تجزيه‌وتحليل خروجي از نظرات گردشگران با استفاده از نرم‌افزار‌هاي SPSS و Excel، بيانگر نقش بسزاي گردشگري آييني در حفظ و صيانت از آيين‌هاي سنتي و لزوم تجهيز زيرساخت‌هاي گردشگري منطقه است. در راستاي هدايت هدفمند گردشگران و بهره‌گيري از رويداد گردشگري آييني، برگزاري تور‌هاي تخصصي و برنامه‌ريزي‌شده يكي از پيشنهاد‌هاي اصلي اين پژوهش است.