تأثير اسانس درمنه ايراني بر اختلالات حافظه، افسردگي و اضطراب در موش‌هاي سوري كيندل‌شده با پنتيلن‌تترازول

زمينه و هدف: صرع، شايع ترين اختلال عصبي پس از سكته مغزي است كه باعث تشنج هاي مكرر مي شود. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي اثربخشي اسانس درمنه ايراني بر اختلالات حافظه، افسردگي و اضطراب در موش هاي سوري كيندل شده با پنتيلن تترازول انجام شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 70 موش سوري نر به صورت تصادفي به هفت گروه تقسيم شدند: گروه نرمال سالين، مدل صرع، دريافت كننده PTZ به مدت 9 روز (با دوز 35 ميلي گرم بركيلوگرم) به فواصل 48 ساعت و اسانس در روز دهم (دوز 60 ميلي گرم بركيلوگرم)؛ گروه هاي درمان، دريافت كننده PTZ به فواصل 48 ساعت و اسانس (دوزهاي 50، 75 و 100 ميلي گرم بركيلوگرم) به طور روزانه؛ گروه كنترل مثبت، دريافت كننده PTZ با فواصل 48 ساعت و اسانس (دوز 100 ميلي گرم بركيلوگرم) به طور روزانه و ديازپام در روز دهم به مدت 30 دقيقه قبل از تزريق PTZ؛ گروه فلومازنيل كه PTZ را با فواصل 48 ساعت و اسانس (دوز 100 ميلي گرم بركيلوگرم) را به طور روزانه و فلومازنيل را 30 دقيقه قبل از تزريق PTZ در روز دهم دريافت كردند. يافته ها: اسانس گياه درمنه ايراني (دوز 50 ميلي گرم بركيلوگرم) سبب افزايش معني دار تأخير در شروع تشنج در موش هاي دريافت كننده PTZ شد (0.05 p)، همچنين در دوز 50 ميلي گرم بركيلوگرم سبب كاهش معني داري زمان تأخير ثانويه در آزمون شاتل باكس گرديد (0.05 p). دوزهاي مختلف اسانس درمنه، اثر معني داري بر زمان بي حركتي در آزمون معلق ماندن از دُم نداشت و دفعات ورود به بازوي بسته ماز به علاوه اي مرتفع در گروه دريافت كننده دوز 50 ميلي گرم، به طور معني داري كمتر از گروه PTZ بود (0.05 p). نتيجه گيري: اسانس درمنه ايراني (با دوز 50 ميلي گرم بركيلوگرم) به طور مؤثري باعث كاهش زمان شروع تشنج، افزايش معني دار حافظه احترازي و كاهش معني دار اضطراب در موش هاي دريافت كننده PTZ مي شود.