تأثير معيارهاي ژئومورفولوژي بر مكان‌گزيني شهرها با رويكرد امنيتي(مطالعه موردي شمال شرق كشور)

شهرها به عنوان مهم‌ترين مراكز ثقل جمعيتي بوده و داراي تأسيسات زير بنايي فراوان مي‌باشند كه در موقع بروز مخاطرات (نظامي) غالباً به عنوان مهم‌ترين اهداف نظامي همواره مورد تهديد قرار مي‌گيرند، لذا مكان‌گزيني مناسب با رويكرد امنيتي مي‌تواند در موقع حملات نظامي باعث تقليل چشمگير خسارات و تلفات گردد، درواقع مكان‌گزيني شهري يكي از اصول مهمِ پدافند غيرعامل است كه بايد در شناسايي محل استقرار مراكز جمعيتي و تأسيسات زيربنايي مورد توجه جدي قرار گيرد. منطقه شمال شرق به علت هم‌جواري با دو كشور افغانستان و تركمنستان وجود مراكز جمعيتي مهم از جمله دومين كلان‌شهر كشور در اين منطقه از اهميت خاصي برخوردار است. بنابراين در اين پژوهش به دنبال يافتن مكان مناسب براي شهرها با رويكرد امنيت محور در منطقه شمال شرق كشور با توجه به اين ظرفيت‌هاي جغرافياي طبيعي هستيم. نوع پژوهش حاضر كاربردي و روش بررسي آن توصيفي- تحليلي است. هم‌چنين داده‌هاي فضايي موردنياز اين تحقيق از تصاوير ماهواره لندست 5 و نقشه‌هاي رقومي شده، تصاوير Google Earth و مطالعات ميداني استخراج شده است كه در طي اين پروسه از نرم افزارهاي Idrisi،Google Earth و GIS به تحليل اين تصاوير پرداخته شده است، نتايج حاصل از فرآيند تحليل نقشه نشان دهنده اين مطلب است كه با توجه به نقش عوامل طبيعي شامل؛ هفت عامل طبيعي شامل: گسل و لرزه‌خيزي، جنس زمين، شبكه آب‌هاي جاري، اقليم، شيب، جهت شيب، بلندي و ارتفاع، عامل ژئومورفولوژيكي در دفاع غيرعامل مناطق شمال و شمال غرب داراي بيش‌ترين وزن مي‌باشند و مناطق جنوب، جنوب شرق و شرق مناطقي مناسبي براي مكان‌گزيني شهرها نمي‌باشند.