پيش زمينه هاي مردم سالاري ديني و رابطه حكمت متعاليه و انقلاب اسلامي

يكي از مهم ترين پيش زمينه هاي مردم سالاري ديني، وجود نگاه جامع برگرفته از دانشهاي موجود به ويژه با تأكيد بر فلسفه اسلامي است. پرسش اين است كه آيا حكمت متعاليه به عنوان مكتب فلسفي رايج مي تواند چنين پيش زمينه اي را براي مردم سالاري ديني تأمين نمايد؟ مدعا اين است كه با توجه به قرائن، شواهد، مستندات و دلايل موجود مي توان گفت كه چنين امكاني در حكمت متعاليه نهفته است و از اين رو گفته مي شود كه حكمت متعاليه پشتوانه فلسفي انقلاب اسلامي است. در اين زمينه البته توجه به چند نكته قابل اشاره است: تلفيق و پيوند نظر و عمل و آرمان گرايي و واقع گرايي، توجه به لوازم و مفروضات و پيش فرض ها و داشتن حريت و شجاعت لازم براي ابراز رأي و نظر و آزادانديشي، تأكيد بر داشتن فهم و نگاه فلسفي به مثابه پشتوانه نظري اقدامات عملي و عيني، اين كه سياست و حكومت نمي تواند فارغ از آنچه در جامعه مي گذرد باشد و از اين رو متأثر از جريانات فكري و اجتماعي است. محورهاي مورد اشاره در مقاله حاضر با اين رويكرد مورد بحث قرار مي گيرد كه بر داشتن نگاه جامع با پشتوانه حكمي و فلسفي در نظريه مردم سالاري ديني تأكيد نمايد و بر اين نكته پافشاري نمايد كه نمي توان و نمي بايست از رويكرد جامع حكمي و فلسفي در كنار توجه به محورهاي فوق الذكر غفلت كرد. پايان بخش مباحث، ارائه مباحثي در زمينه رأي مردم و رابطه حكمت متعاليه و انقلاب اسلامي است.