مقايسه اثربخشي واقعيت درماني و ارتباط درماني اجتماعي هيجاني بر راهبردهاي مقابله اي در زوجين

مطالعه حاضر با هدف مقايسه اثربخشي واقعيت درماني و ارتباط درماني اجتماعي-هيجاني بر راهبردهاي مقابله اي زوجين انجام شد. روش پژوهش از نوع نيمه آزمايشي بود. جامعه مورد مطالعه شامل زوجيني بود كه در سال ۱۳۹۵ به مراكز مشاوره شهرستان اردبيل مراجعه كرده بودند. ۴۵ زوج به صورت در دسترس انتخاب شدند و به روش تصادفي در گروه هاي آزمايشي و كنترل تقسيم گرديدند. آزمودني هاي گروه هاي آزمايشي ۱۰ جلسه ۹۰ دقيقه اي دريافت نمودند. داده ها با استفاده از پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي گردآوري شد. نتايج آماري تحليل كوواريانس چند متغيري نشان داد بين سه گروه در نمرات پس آزمون جستجوي حمايت اجتماعي، حل مساله ، مسئوليت پذيري، فاصله گيري و گريز و اجتناب تفاوت معني داري وجود داشت(۰/۰۱ P). نتايج آزمون توكي نشان داد كه در حل مساله و مسئوليت پذيري، ميانگين نمرات «گروه واقعيت درماني از گروه كنترل» و در حمايت اجتماعي، فاصله گيري و گريز و اجتناب، ميانگين نمرات «گروه ارتباط درماني اجتماعي-هيجاني از گروه كنترل» به طور معناداري متفاوت بود (۰/۰۱ P). بر حسب نتايج واقعيت درماني و ارتباط درماني اجتماعي-هيجاني منجر به افزايش راهبردهاي جستجوي حمايت اجتماعي، حل مساله، مسئوليت پذيري و كاهش فاصله گيري و گريز و اجتناب شد.