انواع واو در زبان عربي وفارسي دري

دستور زبان‎هاي عربي و فارسي‌ دري، كاربردهاي ويژه‎اي دارد و خصوصيات مختص به‎ خود را داراست. علم نحو در ميان زبان‎هاي عربي و فارسي‌ دري نيز كاربردهاي ويژه‎اي دارد و خصوصيات مختص به‎خود را دارا است. نحو يك اصطلاح قديمي است كه با قواعد دستوري زبان از آغاز سخن‌گويي و دستورنگاري زبان ها با هم ارتباط تنگاتنگي داشته است. حرف «و» در نثر و شعر قابل درك است. هرگاه به كلمات يا جملات عربي و فارسي، از ديد دستوري نگاه شود، ارزش بررسي آن توسط علم صرف و علم نحو مشخص مي شود. حرف واو يكي از حروف مشترك در ميان هر دو زبان است كه در تركيب جملات از ديدگاه دستوري نقش‌آفريني مي كند. اين نقش‌آفريني در دستور باعث زيبايي كلام و متين بودن آن مي گردد. ميان واو در دستور زبان عربي و زبان فارسي دري شباهت ها و تفاوت هايي وجود دارد. از آنجا كه علم نحو يكي از علوم اساسي در هر دو زبان است و گونه‎هاي مختلف و كاربرد وسيع در دو زبان فارسي دري و زبان عربي دارد، در اين پژوهش بر آن شديم تا با استفاده از كتب معتبر در اين زمينه به بررسي انواع واو و كاربرد آن در دو زبان فارسي دري و عربي بپردازيم.