بررسي و مقايسه سطح سرمي سلنيوم در بيماران با گاستروانتريت‌ حاد بستري شده در بيمارستان كودكان مفيد

Evaluation of Serum Selenium Level in Hospitalized Children with Acute Gastroenteritis

زمينه و هدف: گاستروانتريت حاد به دفع مدفوع شل و آبكي بيشتر از 3 بار در روز يا افزايش حجم بيش از 15 ميلي ليتر/كيلوگرم/ در روز اطلاق مي­شود. سلنيوم در فعاليت هاي آنزيمي با خنثي كردن راديكال­هاي آزاد اكسيژن، و افزايش سيستم ايمني نقش مهمي ايفا مي­كند. كمبود سلنيوم سبب افزايش ابتلا به عفونت، ريزش مو و شلي پوست مي­گردد و در ايجاد و پيشرفت برخي از عفونت­هاي ويروسي موثر است. اخيرا كمبود سلنيوم در بيماري گاستروانتريت مورد بحث واقع شده است. هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط بين سطح سرمي سلنيوم با بيماري گاستروانتريت حاد مي­باشد. روش بررسي: مطالعه حاضر از نوع مورد- شاهدي است كه روي 80 بيمار 6-36 ماهه انجام شد. در گروه مورد 35 كودك مبتلا به گاستروانتريت حاد و در گروه كنترل 45 كودك سالم بررسي شدند. ابتدا سطح سرمي سلنيوم در كليه افراد بررسي گرديد و مجدداٌ پس از 7-10 روز در گروه بيماران در مرحله بهبودي اندازه گيري شد. يافته ها: ميانگين سطح سرمي سلنيوم در مرحله حاد گاستروانتريت µg/L2/18±8/80 و پس از يك هفته از شروع بيماري يعني در فاز بهبودي به ميزان µg/L4/18±6/105 رسيد. در گروه كنترل نيز ميانگين سرمي سلنيوم µg/L3/15±5/94 بود. به عبارت ديگر در فاز حادگاستروانتريت و دهيدراتاسيون شديد نسبت به گروه كنترل، يك هفته پس از بهبودي و دهيدراتاسيون خفيف و متوسط سطح سرمي سلنيوم كمتر از مقدار طبيعي بود(001/0>P). نتيجه­ گيري: نتايج حاصل نشان­دهنده كاهش سطح سرمي سلنيوم در فاز حاد گاستروانتريت نسبت به گروه كنترل بوده و در فاز بهبودي، سطح سرمي سلنيوم به نحو قابل چشمگيري افزايش يافت. لذا در برنامه ريزي درمان گاستروانتريت حاد به كمبود سلنيوم مي­بايست توجه شود.

Background and Objectives: Diarrhea refers to the passage of three or more loose of watery stools per more than 15ml/kg/day in infant or >200 gr/day in older children and adolescence. Selenium (Se) is suggested, like other trace mineral and antioxidant enzymes, is one of the important immune factor that neutralized free oxygen radicals. Selenium deficiency leads to occurrence of bacterial infections, hair fall, loss of skin elasticity, or disease progression of some viral infections. Recent research has suggested that selenium deficiency has role in gastroenteritis therefore we designed a study for relation between serum selenium level and acute gastroenteritis. Subjects and Methods: This is a case-control study which performed on 80 infants and children in the range of 6-36 month of age. In case group were 35 children with acute gastroenteritis and in control group were 45 healthy children. We measured serum selenium level by atomic absorption via spectrophotometer method. In control group performed once and in the case group twice during admission and recovery phase 710 days after treatment. Results: The mean serum selenium level in the acute phase was 80.8±18.2 µg/L and after 7-10 days in recovery phase was 105.6±18.4 µg/L. Mean serum selenium in control group was 94.5±15.3 µg/L. Serum selenium level decreased significantly in severe dehydration than mild and moderate dehydration (P<0.001). There was no relationship between selenium level with age, weight, sex, breastfeeding, socioeconomic and underlying disease. Conclusion: The results of this study indicate that decrease selenium level in acute phase of gastroenteritis compared to control group and significantly lower than in recovery phase. We suggest during treatment of gastroenteritis, attention to selenium deficiency need to be made