رشد واردات بنزين در ايران و سياست هاي كنترل آن

واردات بنزين در دهۀ 90، پس از طي يك دورۀ نزولي، مجدداً روند افزايشي به خود گرفته است. عدم توسعۀ كمّي قابل توجه در توليدات پالايشگاهي كشور، توقف اجراي قانون هدفمند كردن يارانه‌ها در سال هاي 90 و 91، پايان يافتن سهميه‌بندي بنزين در خردادماه سال 94 بعد از 8 سال و همچنين توقف رشد سهم سوخت جايگزين (CNG) از سبد حمل و نقل سبك در فاصلۀ سال هاي 91 تا 95، سبب شده است واردات بنزين در نيمۀ ابتدايي دهۀ 90 به‌سرعت افزايش يابد. با در نظر داشتن اينكه بنزين يك كالاي استراتژيك است و همچنين با توجه به تجربۀ تحريم واردات فراورده‌هاي نفتي در سال 89، ضروري است افزايش توليد فروارده‌هاي نفتي با محوريت راه اندازي پالايشگاه ستارۀ خليج فارس به‌صورت جدي پيگيري شود. از سوي ديگر، سياست‌هاي كنترل مصرف با استفاده از ابزارهاي كنترلي مختلف بايد در دستور كار قرار گيرد. همچنين لازم است با تسهيل استفاده از CNG و توسعۀ حمل‌ونقل عمومي، تقاضاي بنزين و درنتيجه واردات آن كاهش يابد.