پيوستار قدرت در سياست ‌خارجي از ديدگاه ‌فروغي

پيوستار قدرت در سياست‌ خارجي دربرگيرنده قدرت سخت (اجبارآميز، بي‌واسطه و فيزيكي) و قدرت نرم (غيرمستقيم و بلندمدت و تكيه بر مجاب‌سازي تا زور) است. براي برساختن پيوستار قدرت در سياست خارجي از نوشتار كريستوفر هيل بهره‌گيري و سپس نوشتارهاي محمدعلي فروغي از بازيگران اصلي سياست در عصر پهلوي اول بازخواني شد. پرسش اساسي مقاله اين بود كه كدام‌يك از جنبه‌هاي پيوستار قدرت در سياست ‌خارجي، بيشتر طرف توجه فروغي بود؟ نوشتار بر اين فرضيه استوار شد كه توجه محمدعلي فروغي در پيوستار قدرت، به ابعاد نرم قدرت در سياست ‌خارجي ايران بوده است. او با آگاهي از شرايط زمانه و معرفت از نظام بين‌الملل دانسته بود كه ايران در ابعاد سخت پيوستار قدرت، توانايي معطوف به عمل ندارد. اين پژوهش بر اساس ماهيت و روش، تاريخيتبييني است.