روند وردايي بسامد رخداد بارش ‏هاي سنگين در ايران زمين

پايش زماني بسامد رخدادهاي فرين بزرگ بارش با بهره گيري از دنباله توزيع فراواني ها بر روي يك نقطه و مكان از جمله نمايه هاي واكاوي تغيير اقليم در آن مكان به شمار مي رود. بزرگي گستره پيامدهاي وردايي در ويژگي‏هاي نمايه ياد شده بسيار فراگيرتر از تغييرات در ميانگين بارش است. در اين پژوهش داده هاي ميان يابي شده ي بارش پايگاه داده اسفزاري طي بازه ي زماني 1340/1/1 تا 1383/10/11 به مدت 15992 روز بر روي ياخته هاي 15(\times)15 كيلومتر به كار گرفته شد. يك پايگاه داده گاه جاي در ابعاد 7187(\times)15992 ايجاد شد كه بر روي سطرها زمان(روز) و بر روي ستون‏ها مكان(ياخته ها) قرار داشتند. براي هر روز تقويمي از سال، صدك 90، 95 و 99اُم بارش براي هر كدام از ياخته ها جداگانه حساب شد. طي دوره آماري مورد مطالعه روزي كه بارش بر روي ياخته مورد نظر برابر يا بيشتر از صدك هاي محاسبه شده بود، به عنوان روز همراه با بارش سنگين در نظر گرفته شد. بسامد ماهانه و سالانه براي هر ياخته جداگانه شمارش شد. به كمك روش ناپارامتريك من كندال روند بسامد رخداد بارش‏هاي سنگين در سطح اطمينان 95 درصد آزمون شد. يافته ها نشان داد كه بسامد رخداد بارش‏هاي سنگين بر روي ايران زمين روند معناداري در سطح اطمينان 95 درصد از خود نشان مي دهند. در ماه شهريور گسترۀ روند منفي در ايران زمين به اوج خود مي رسد. در تيرماه روند رخداد بارش‏هاي سنگين در نيمۀ شمالي كشور روبه افزايش است. در ماه‏هاي آذر و اسفند بسامد رخداد بارش‏هاي سنگين در نيمۀ غربي و جنوب غرب كشور افزايش يافته است.