برنامه‌ريزي راهبردي به‌منظور كاهش تصادفات درون‌شهري و بهبود عملكرد شبكۀ معابر (مطالعۀ موردي: شهر مرودشت)

در حال حاضر، تصادفات درون‌شهري معضلي اجتماعي در سطح جهان هستند كه همه‌ساله، هزينه‌هاي جاني و مالي بسياري را به بار مي‌آورند. در شرايط كنوني، كشور ايران يكي از كشورهاي داراي بيشترين نرخ مرگ‌ومير ناشي از حوادث رانندگي در دنيا معرفي شده است و متأسفانه، بررسي‌هاي لازم در حوزۀ تصادفات درون‌شهري انجام نشده است. در همين راستا، پژوهش حاضر مي‌كوشد به برنامه‌ريزي راهبردي براي كاهش تصادفات درون‌شهري و بهبود عملكرد شبكۀ معابر بپردازد. پژوهش حاضر ازنظر روش پژوهش در زمرۀ پژوهش‌هاي توصيفي تحليلي و پيمايشي و ازنظر هدف مطالعه، پژوهشي كاربردي - توسعه‌اي است. از نرم‌افزارهاي SPSS، Excel، و Expert Choice براي تجزيه‌و‌تحليل داده‌ها استفاده شده است. بخشي از داده‌ها بر اساس آماري هستند كه ادارۀ راهنمايي‌ورانندگي شهر مرودشت از 1391 تا 1393 ارائه‌ داده و براي اتخاذ راهبردهاي لازم براي كاهش تصادفات از الگوي SWOT استفاده شده است. با استفاده از روش‌هاي AHP و SWOT، نقاط قوت، ضعف، فرصت و تهديد شبكۀ معابر شهري مرودشت كشف شدند و نتايج پژوهش نشان دادند از ميان راهبردهاي تدافعي، بازنگري يا انطباقي، اقتضايي و رقابتي/ تهاجمي، راهبرد بازنگري يا انطباقي براي بهبود وضعيت شبكۀ معابر شهر مرودشت در اولويت قرار دارد و راهكارهاي اين بخش، ايجاد پاركينگ‌هاي لازم، برطرف‌كردن سرعت‌گيرهاي متعدد و بي‌دليل، كاهش انشعابات و ورودي‌هاي زياد در برخي خيابان‌ها و بهبود سواد ترافيكي شهروندان است.