عنوان مقاله :
تأثير آموزش برنامهريزيشده بر خودكارآمدي بيماران مبتلا به پرفشاري خون: يك مطالعۀ كارآزمايي باليني
عنوان به زبان ديگر :
The Effect of Planned Education on Self-Efficacy of Patients with Hypertension: A Randomised Clinical Trial Study
پديد آورندگان :
رهنما، اكبر دانشگاه علوم پزشكي همدان- دانشكدۀ پرستاري و مامايي- مركز پژوهش دانشجويان , شمسي زاده، مرتضي دانشگاه علوم پزشكي همدان- دانشكدۀ پرستاري و مامايي- مركز پژوهش دانشجويان , صلواتي، محسن دانشگاه علوم پزشكي همدان- دانشكدۀ پرستاري و مامايي-مركز تحقيقات مراقبت مادر و كودك , محمدي، يونس دانشگاه علوم پزشكي همدان- دانشكدۀ بهداشت- مركز تحقيقات مدلسازي بيماريهاي غيرواگير , صاحب اختياري، ناهيد دانشگاه علوم پزشكي همدان- بيمارستان امام حسين ملاير
كليدواژه :
آموزش برنامهريزي شده , بيماري پرفشاري خون , خودكارآمدي
چكيده فارسي :
مقدمه: پرفشاري خون يكي از بيماريهاي شايع، مزمن و عودكننده است و در سراسر دنيا از نظر درماني پراهميت محسوب ميشود. ازاينرو آموزش به بيمار پرفشاري خون، بسيار مهم است كه هدف از اين مطالعه تأثير آموزش برنامهريزيشده بر خودكارآمدي بيماران مبتلا به پرفشاري خون است.
روش كار: اين مطالعۀ كارآزمايي باليني بر 140 بيمار مبتلا به پرفشاري خون مراجعهكننده به درمانگاه قلب و عروق بيمارستان فرشچيان همدان انجام شد. بيماران به روش در دسترس انتخاب و بهصورت تخصيص تصادفي در دو گروه مداخله و كنترل قرار گرفتند. آموزش بيماران در قالب 3 جلسۀ آموزشي، بهصورت هر هفته پشت سر هم برگزار شد. 4 هفته و 8 هفته بعد از اتمام مداخله از هر دو گروه پسآزمون گرفته شد. دادهها بهوسيلۀ نرمافزار SPSS نسخۀ 16 تجزيهوتحليل شدند.
يافتهها: هر دو گروه از نظر متغيرهاي دموگرافيك همگن بودند و تفاوت آماري بين دو گروه وجود نداشت. همچنين نمرۀ خودكارآمدي هر دو گروه قبل از ورود به مطالعه، تفاوت آماري با هم نداشتند (0/05
P).
نتيجهگيري: با توجه به يافتههاي اين پژوهش به نظر ميرسد آموزش به بيماران پرفشاري خون ميتواند بهعنوان يك روش كمهزينه و مؤثر باعث افزايش خودكارآمدي شود.
چكيده لاتين :
Introduction: Hypertension is one of the most common, chronic and recurrent diseases that is considered to be an important treatment. Hence, teaching to a patient with hypertension it’s too important. The purpose of this study was to evaluate the effect of planned training on the self-efficacy of patients with hypertension.
Methods: This clinical trial was performed on 140 hypertension patients referred to the cardiology clinic of Farshchian Hospital in Hamadan. Patients were selected by random sampling and randomly assigned to two groups of intervention and control. Patients’ education was held in the form of 3 training sessions. Which were held every week. After 4 weeks and 8 weeks after the end of the intervention, both groups took a post-test. Data was analyzed by SPSS16.
Results: Both groups were homogeneous for demographic variables and statistically there was no significant difference between the two groups. Also, there was no significant difference between the self-efficacy scores of both groups before entering the study (P> 0.05). However, there was a significant difference between the self-efficacy score of the intervention and control group before the intervention (4 weeks and 8 weeks after intervention) (P <0.001).
Conclusion: According to the findings of this study, it seems that as a low cost and effective method education can increase hypertensive patients’ self-efficacy.