نقش سرگرداني ذهني و سفر ذهني در زمان در پيش بيني ترس از شادي دانشجويان

The Role of Mind Wandering and Mental Time Travel in Predicting of Fear of Happiness

زمينه و هدف ترس از هيجان‌هاي منفي نقش مهمي در تنظيم هيجان ناسازگار دارد و زماني كه چنين هيجان‌هايي تجربه مي‌شوند افراد ممكن است درگير اجتناب از هيجان شوند. بر اين اساس مطالعه حاضر باهدف بررسي نقش سرگرداني ذهني (Mind wandering) و سفر ذهني در زمان (Mental time travel) در پيش‌بيني ترس از شادي (Fear of happiness) انجام شد. مواد و روش‌ها اين پژوهش توصيفي از نوع همبستگي بود. جامعه آماري آن شامل كليه دانشجويان دانشگاه آزاد اسلامي شهر بيرجند در سال تحصيلي 97-1396 بود. تعداد اعضاي نمونه 500 نفر در نظر گرفته شد. براي انتخاب نمونه روش نمونه‌گيري خوشه‌اي بكار رفت. جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از مقياس ترس از شادي (Fear of Happiness Scale يا FHS)، پرسشنامه سرگرداني ذهني (Mind-Wandering Questionnaire يا MWQ) و مقياس سفر ذهني در زمان (Mental Time Travel Scale يا MTTS) انجام شد. براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش از تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. يافته‌ها يافته‌ها نشان داد كه بين سرگرداني ذهني و ترس از شادي همبستگي مثبت و معني‌دار وجود دارد. همچنين، بين سفر ذهني در زمان (گذشته و آينده) و ترس از شادي رابطه منفي و معني‌دار وجود دارد (01/0p<). ترس از شادي از طريق سرگرداني ذهني، سفر ذهني در زمان گذشته و سفر ذهني در آينده پيش‌بيني مي‌شود. به‌علاوه، سه مدل روي‌هم 19 درصد واريانس ترس از شادي را تبيين مي‌كنند. نتيجه‌گيري نتايج پژوهش حاضر نشان‌دهنده نقش سرگرداني ذهني و سفر ذهني در زمان (گذشته و آينده) در پيش‌بيني ترس از شادي است؛ بنابراين در نظر گرفتن نقش اين متغيرهاي پيش‌بين توسط متخصصان، درمانگران و برنامه ريزان به هنگام كار با دانشجويان و به‌طور خاص در مراكز مشاوره‌اي و درماني ضروري به نظر مي‌رسد.

Aim and Background Fear of negative emotions plays an important role in maladaptive adjustment. When such emotions are experienced, individuals may be involved in emotional avoidance. Accordingly, the present study was conducted to investigate the role of mind wandering and mental time travel in predicting of fear of happiness. Methods and Materials The research method was descriptive from type of correlation. The statistical population of this study was all students of Islamic Azad University of Birjand in the academic year of 2017-2018. The number of sample members in this study was considered to be 500. A cluster sampling method was used to select the sample. Data gathering was conduct using Fear of Happiness Scale (FSH), Mind Wandering Questionnaire (MWQ) and Mental Time Travel Scale (MTTS). Analyzing the data was carrying out by multiple regression. Findings Findings showed that there is a positive and significant correlation between mind wandering and fear of happiness. Also, there is a negative and significant relationship between mental time travel (past and future) with fear of happiness. In addition, it was found that the fear of happiness were predicted through mind wandering, mental time travel in the past, and mental time travel in the future. The three models all account for over 19% of the variance fear of happiness (R Square= 0.19). Conclusions The findings of the present study showed the roles of mind wandering and mental time travel in predicting of fear of happiness. Therefore, considering the role of these predictive variables by experts, therapists and planners seem to be necessary when working with students, and particularly in counseling and therapeutic centers.