عنوان مقاله :
بررسي تنوع در سياستگذاري فرهنگي ايران مطالعه موردي: قانون اساسي و سند نقشه مهندسي فرهنگي
پديد آورندگان :
الواني ، مهدي دانشگاه علامه طباطبايي - دانشكده مديريت , توكلي ، عبدالله پژوهشگاه حوزه و دانشگاه - گروه مديريت , همايون ، محمدهادي دانشگاه امام صادق (ع) - دانشكده معارف اسلامي و فرهنگ و ارتباطات , باقري فرد ، محمدحسين پژوهشگاه حوزه و دانشگاه
كليدواژه :
فرهنگ , سياستگذاري فرهنگي , تنوع , قانون اساسي , نقشه مهندسي فرهنگي
چكيده فارسي :
خط‌مشي‌گذاري فرهنگي در جامعه اسلامي ايراني، علاوه‌بر آنكه بايد برگرفته از آموزه‌هاي اسلامي باشد؛ بايد متناسب با جامعه ايراني و اقتضائات بومي نيز باشد. از سوي ديگر، ايران مانند بسياري از كشور‌ها داراي تنوع و گوناگوني‌هاي قومي زباني، ديني مذهبي و زيستيجغرافيايي است كه بايد در سياستگذاري فرهنگي به آن توجه كرد. هدف از تحقيق حاضر، بررسي اين موضوع است كه اقتضائات بومي و تنوع‌هاي موجود در كشور چه جايگاهي در سياستگذاري فرهنگي ايران دارد. به اين منظور دو سند بالادستي قانون اساسي و سند نقشه مهندسي فرهنگي با روش تحليل مضمون مورد بررسي قرار گرفت. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه از بين تنوع‌هاي موجود در كشور، تنوع‌هاي قوميزباني و ديني مذهبي، جايگاه ويژه‌اي در سياست‌هاي كلان فرهنگي كشور، حداقل در مرحله تدوين، دارند؛ اما درخصوص تنوع جغرافيايي، توجه جدي به نقش تنوع جغرافيايي در سياستگذاري‌هاي فرهنگي صورت نگرفته است. بنابراين تأكيد اين تحقيق بر آن است كه توجه بيشتري به نقش تنوع جغرافيايي و تأثيرات اقليمي در تدوين سياست‌ها و خط‌مشي‌هاي فرهنگي شود. در پايان نيز نمونه‌هايي از تأثير تنوع جغرافيايي بر سياستگذاري فرهنگي ارائه شده است.
عنوان نشريه :
دين و سياست فرهنگي
