تحليل مقايسه اي سياست هاي فرهنگي مربوط به حجاب با رويكرد دموكراسي فرهنگي ( مطالعه موردي: آمريكا، فرانسه و بريتانيا)

تمايل زنان مسلمان به داشتن حجاب به يكي از پديده هاي فرهنگي رايج در جوامع غربي تبديل شده است. اما اين گرايش با واكنش هاي منفي زيادي همراه بوده است. از يك طرف، واكنش منفي گروه هاي پرنفوذ و افراطي به حجاب و از طرف ديگر، مقاومت فزاينده بانوان محجبه در برابر سياستهاي فرهنگي ضدحجاب، سياستگذاران فرهنگي كشورهاي غربي را با وضعيتي شبه بحراني روبرو ساخته است. اين مقاله به بررسي مقايسه اي سياستهاي فرهنگي كشورهاي بريتانيا، فرانسه و آمريكا در رابطه با حجاب پرداخته است. روش بكار رفته در اين مطالعه تحليل محتوي است. بدين منظور گزارش هاي مرتبط با حجاب در رسانه هاي غربي (شامل گفتارهاي سياستي، اسناد سياستي، رويدادها و نتايج نظرسنجي ها) بر اساس مرجعيت مولفه هاي دموكراسي فرهنگي (چندفرهنگ گرايي، آزادي بيان فرهنگي، مشاركت گرايي و رفع تبعيض فرهنگي) تحليل شدند. يافته ها نشان مي دهند كه اغلب سياستهاي فرهنگي كشورهاي مذكور نه تنها با مولفه هاي دموكراسي فرهنگي همخواني ندارند، بلكه در جهت خلاف آنها نيز عمل مي كنند. اين وضعيت مانع مشاركت فعالانه زنان محجبه در جامعه شده و به مشكلاتي مثل تبعيض، توهين، كليشه هاي منفي و حتي خشونت عليه ايشان منجر شده است. اين مشكل ريشه در گفتماني دارد؛ كه در درك زن مسلمان محجبه به عنوان يك سوژه آزاد ناتوان بوده و نمي تواند وابستگي هاي هويتي وي به يك زمينه فرهنگيديني مشخص را بفهمد. گفتمان مزبور بجاي دموكراسي فرهنگي مبناي سياستگذاري فرهنگي كشورهاي غربي براي حجاب قرار گرفته است.