اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر سازگاري اجتماعي و افسردگي دانش آموزان دختر داراي اختلال يادگيري خاص مقطع متوسطه شهر ساري

زمينه و هدف: درمان مبتني بر پذيرش و تعهد يكي از روش هاي افزايش سازگاري اجتماعي و بهبود افسردگي در دانش آموزان داراي اختلال يادگيري است. پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي درمان مبتني بر پذيرش و تعهد بر سازگاري اجتماعي و افسردگي دانش آموزان دختر داراي اختلال يادگيري مقطع متوسطه اول شهر ساري انجام شد.روش و مواد: پژوهش حاضر از نوع نيمه تجربي با طرح پيش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. از بين كليه دانش آموزان دختر داراي اختلال يادگيري مقطع متوسطه اول شهر ساري، تعداد 60 نفر به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند و مداخله براي گروه آزمايش اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه سازگاري اجتماعي و افسردگي جمع آوري شدند و با روش تحليل كواريانس و نرم افزار SPSS-21 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.  يافته ها: ميانگين (انحراف معيار) سن گروه آزمايش (0.4) 16.5 و گروه گواه (0.7) 16.1 سال بود. مطالعه نشان داد كه ميانگين (انحراف معيار) افسردگي در پيش آزمون گروه آزمايش از (3.2) 20.4 به ترتيب به (3.1) 12.2 و (2.7) 12.1 در پسآزمون و پيگيري كاهش يافت (P 0.001) اما در گروه گواه تفاوتي ديده نشد. ميانگين (انحراف معيار) سازگاري اجتماعي در پيش آزمون گروه آزمايش از (3.4) 12.1 به ترتيب به (3.2) 19.4 و (3.7) 19.6 در پس آزمون و پيگيري افزايش يافت (P 0.001) اما گروه گواه تفاوت آماري معنادار نشان نداد.نتيجه گيري: مطالعه نشان داد درمان مبتني بر پذيرش و تعهد موجب افزايش سازگاري اجتماعي و بهبود افسردگي در دانش آموزان دختر داراي اختلال يادگيري مقطع متوسطه اول شد.