ترجمه‌پذيري و ترجمه‌ناپذيري قرآن

با توجه به افزايش ترجمه‌هاي قرآن به ديگر زبان‌ها به‌خصوص زبان انگليسي، لزوم اهتمام به بررسي ترجمه‌هاي قرآن نوعي ضرورت ميان صاحبنظران ترجمه محسوب مي‌شود. قرآن در مقايسه با ساير متون متعارف نثر، فصاحتي بليغ و ساختي هنرمندانه دارد و هدف عمده مترجم قرآن، انتقال پيام قرآن بدون توجه به ويژگي‌هاي سبكي و گفتماني است، از اين رو يكي از مباحث مهم مورد بحث انديشمندان مسلمان، ترجمه‌پذيري و ترجمه‌ناپذيري قرآن است. گروهي معتقد به ترجمه‌پذيري آن و برخي نيز آن را امري غيرممكن تلقي كرده‌اند. هر دو ديدگاه طرفداراني در ميان متقدمان و متأخران دارد. مي‌توان اين مقوله را از منظر زبان‌شناختي و امكان برگردان متون قرآني به زبان‌هاي ديگر بررسي كرد. در اين مقاله نگارنده سعي دارد نگاه مختصري به نخستين ترجمه‌هاي قرآن داشته و سپس به بررسي ترجمه‌پذيري و ترجمه‌ناپذيري قرآن از منظر زباني و نيز برخي چالش‌هاي فراروي مترجمان قرآن در اين زمينه(سطوح لغوي و نحوي) بپردازد. در اين خصوص، ترجمه برخي از آيات آل عمران و صبا، ترجمه يوكسل و يوسف علي به طور موردي بررسي شده است.