نقش و جايگاه مردم در الگوي مردم سالاري اسلامي از ديدگاه مقام معظم رهبري

زمينه و هدف: «مردم سالاري اسلامي» الگوي حكمراني بومي ايران است كه مقام معظم رهبري آن را براي «گفتمان سازيِ» نظام سياسي شكل گرفته در ايرانِ پس از پيروزي انقلاب اسلامي به كار برده اند. اين الگوي حكمراني در مخالفت با «يكه سالاري» و «اندك سالاري»، «مشاركت و حاكميت مردم» را با «مرجعيت دين» به رسميت ميشناسد. اين الگوي بومي، پاسخي به «ضرورت نظامسازي» بر پايه دين و «مسئله دموكراسي خواهي» در يك كشور مسلمان بوده است. هدف اين پژوهش، پاسخ به اين سؤال است كه «جايگاه مردم» در الگوي مردم سالاري ديني از ديدگاه مقام معظم رهبري چگونه است؟ روش تحقيق: اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي و در چارچوب رويكرد «نهادگرايي» صورت گرفته است كه بر اساس آن، تبيين الگوي يك نظام سياسي با استناد به نهادها و ساختارهاي آن امكان پذير است. ابتدا جستار مفهومي و نظري اين الگو از ديدگاه مقام معظم رهبري در قالب «خاستگاه و مشروعيت الهي» و «اصالت حاكميت و مشاركت مردمي» مطرح شده و سپس با رويكرد نهادگرايانه به تحليل جايگاه مردم در اين الگو از منظر ايشان پرداخته شده است.