بررسي تبعيت از رژيم درماني در بيماران تحت جراحي پيوند عروق كرونر بستري در بيماستان‌هاي تامين اجتماعي تهران

سابقه و هدف: فراواني جراحي هاي پيوند عروق كرونر به عنوان يكي از درمان هاي موثر رو به افزايش است. تبعيت از رژيم درماني از فاكتورهاي تعيين كننده اثربخشي اين مداخله است. هدف مطالعه حاضر بررسي تبعيت از رژيم درماني در بيماران تحت جراحي پيوند عروق كرونر در بيمارستان هاي تامين اجتماعي تهران بود. روش بررسي: اين مطالعه توصيفي #8211; تحليلي در سال 1396 بر روي 255 نفر از بيماران جراحي شده در بيمارستان هاي ميلاد و شهيد لواساني انجام شد. داده ها از طريق پرسشنامه اطلاعات عمومي و ميزان تبعيت از رژيم درماني جمع آوري شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS.v18 و با بهره گيري از آمار توصيفي و مدل سازي رگرسيون تحليل شدند. يافته ها: اغلب افراد تبعيت نسبتاً مطلوبي از رژيم غذايي (8/98 %)، دارويي (9/72 %) و فعاليت فيزيكي (6/90 %) داشتند. در زمينه رژيم دارويي و فعاليت فيزيكي سهم افراد با تبعيت نامطلوب به ترتيب 9/25 و 4/9 درصد بود. ميانگين نمره رژيم درماني 76/3179 بود. متغيرهاي جنسيت، داشتن مراقب، سابقه و دفعات بستري، چربي خون و فشار خون نقش تبيين كنندگي در ميزان تبعيت از رژيم درماني داشتند (05/0 #62;p). نتيجه گيري: يافته هاي اين پژوهش نشان داد كه در مجموع ميزان تبعيت از رژيم درماني در بيماران تحت جراحي پيوند عروق كرونر در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد. اهميت تبعيت از رژيم درماني در پيشگيري از عود بيماري و ناتواني هاي آتي ايجاب مي كند كه مداخلاتي جهت بهبود تمايل و توان بيماران براي تبعييت از رژيم درماني طراحي و اجرا شود.