نقش مسئوليت‌هاي اجتماعي در نگرش هواداران فوتبال ايران

هدف از انجام اين پژوهش، تعيين نقش مسئوليت اجتماعي در نگرش هواداران نسبت به تيم در فوتبال ايران بود. روش پژوهش، توصيفي و ازنوع همبستگي بود. همه هواداران بالاي 18 سال تيم‌هاي حاضر در ليگ برتر فوتبال ايران در فصل 95 ـ1394 جامعه آماري پژوهش را تشكيل دادند. حجم نمونه براساس روش تحليل عاملي دو تا 10 برابر تعداد گويه‌هاي پرسش‌نامه انتخاب شد و درنهايت، تعداد 640 پرسش‌نامه تحليل آماري شدند. داده‌هاي موردنياز براي تحليل مدل نظري با استفاده از چهار پرسش‌نامه مسئوليت اجتماعي (منتظري و همكاران، 2017)، تصوير تيم (چان، 2008)، وفاداري نگرشي (گلادن و فانك، 2001) و هويت تيمي (هيير و همكاران، 2011)، پس از گرفتن روايي (صوري، محتوا و سازه) و اعتبارسنجي گردآوري شدند. براي محاسبه پايايي ابزار از روش آلفاي كرونباخ و براي تجزيه‌وتحليل داده‌ها، از روش‌ معادلات ساختاري استفاده شد. مدل معادله ساختاري نشان داد كه شاخص‌هاي كلي برازش مدل ساختاري در وضعيت مطلوبي قرار داشتند؛ بدين‌ترتيب، مي‌توان بيان كرد كه مسئوليت اجتماعي در فوتبال بر نگرش هواداران نقش مثبت و مؤثري دارد. به‌علاوه، اثر غيرمستقيم مسئوليت اجتماعي بر وفاداري نگرشي هواداران معنادار بود و دراين‌ميان، تصوير تيم و هويت تيمي نقش ميانجي ايفا كردند؛ براين‌اساس، مسئوليت اجتماعي داراي اثري مثبت هم به‌طور مستقيم و هم به‌طور غير مستقيم بر ذهن و نگرش هواداران است؛ ازاين‌رو، به مديريت تيم‌هاي ورزشي توصيه مي‌شود علايق هواداران در مسائل و موضوع‌هاي اجتماعي را درنظر داشته باشند و طرح‌هاي مختلف مسئوليت اجتماعي را در برنامه‌هاي بلند مدت خود قرار دهند.