باكتري هاي غالب محيط هاي كشت آنتن منشعب Daphnia magna و سيكلوپس خاردار Acanthocyclops robustus

باكتري ها و زئوپلانكتون ها عناصر مهم در شبكه غذايي پلاژيك هستند و نقش مهمي را در فرآيندهاي بيوژئوشيميايي دارند. در اين تحقيق باكتري هاي غالب در محيطهاي كشت آنتن منشعب (Daphnia magna) و خاردار (Acanthocyclops robustus) تغذيه شده با كود (گاوي+ مرغي به نسبت 1:1 وزني)، سبزيجات (جعفري+ اسفناج+ گشنيز به نسبت 1:1:1 وزني) و جلبك سندسموس (Scenedesmus quadricauda) بررسي گرديد. نتايج نشان داد كه در كشت D. magna با كود و سبزيجات داراي باكتري هاي جنس  Acinetobacter و براي كشت با جلبك سندسموس باكتري هاي جنس Aeromonas غالب بودند در حالي كه در كشت A. robustus تغذيه شده با كود، سبزيجات و جلبك سندسموس به ترتيب جنس هاي Neisseria، Enterobacteria و Alcaligenes غالب شدند. جيره هاي مختلف غذايي تاثير معني داري را بر ميزان تراكم D. magnaوA. robustus، جمعيت باكتري ها، BOD و COD محيط كشت داشتند (0.05 P). بالاترين ميزان جمعيت باكتريايي محيط كشت D. magna در تغذيه با جلبك سندسموس (cell/ml  10^4×5) و كمترين در كود ( cell/ml 10^3×9)  بدست آمد. همچنين در كشت A. robustus با سبزيجات و جلبك سندسموس به ترتيب بالاترين و كمترين ميزان جمعيت باكتريايي  cell/ml 10^4×1.4 و cell/ml 10^3×5 بدست آمد. بيشترين ميزان BOD در كشت A. robustus تغذيه شده با سبزيجات (90 ميلي گرم در ليتر) و كمترين آن دركشت D. magna  تغذيه شده با كود (28 ميلي گرم در ليتر) بدست آمد. بيشترين ميزان COD (313 ميلي گرم در ليتر) و كمترين آن (43 ميلي گرم در ليتر) به ترتيب در A. robustus تغذيه شده با سبزيجات و جلبك سندسموس بدست آمد. علاوه بر اين، پارامترهاي BOD، COD و جمعيت باكتريايي همبستگي معني داري با تراكم جمعيت D. magna و A. robustus داشت (0.05 P). بطوركلي، يافته هاي اين تحقيق نشان داد كه نوع باكتريها و تراكم جمعيت آنها در محيطهاي كشت  زئوپلانكتوني  به گونه زئوپلانكتون و جيره غذايي آنها در طي پرورش بستگي دارد.