تأثير انفوزيون وريدي سولفات منيزيم بر ميزان مصرف اوپيوئيد و وضعيت هموديناميك پس از جراحي هيستركتومي: كارآزمايي باليني دوسوكور

مقدمه: با توجه به عوارض نامطلوب اوپيوئيدهاي تزريقي پس از جراحي هايي همچون هيستركتومي و همچنين نتايج ضدو‌نقيض مناسب ترين روش استفاده از سولفات منيزيم جهت به صفر رساندن مصرف اوپيوئيد پس از جراحي، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير انفوزيون وريدي سولفات منيزيم بر ميزان مصرف اوپيوئيد و وضعيت هموديناميك پس از جراحي هيستركتومي انجام شد. روش كار: اين مطالعه كارآزمايي باليني دوسوكور در سال 1390 بر روي 60 بيمار كانديد جراحي هيستركتومي در بيمارستان امام رضا (ع) تبريز انجام شد. افراد به ‌صورت تصادفي به دو گروه مداخله و كنترل تقسيم شدند. براي گروه مداخله، نيم ساعت قبل از بيهوشي، سولفات منيزيم به ميزان 50 ميلي‌گرم بر كيلوگرم به صورت بولوس به بيماران تزريق شد. پس از پايان عمل جراحي و ترخيص بيماران از واحد ريكاوري، انفوزيون 500 ميلي‌گرم در ساعت منيزيم سولفات تا 24 ساعت پس از جراحي ادامه يافت. وضعيت هموديناميك بيماران و ميزان مصرف اوپيوئيد در چك‌ليست محقق ساخته ثبت شد. تجزيه و تحليل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 19) و آزمون هاي من‌ويتني‌يو و تي تست انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: در وضعيت هموديناميك بيماران دو گروه در تمامي زمان ها اختلاف آماري معني داري مشاهده شد؛ به‌طوري‌كه گروه مداخله داراي وضعيت پايدارتري شده بود (حداكثر ميزان p برابر 0.04)، همچنين ميزان مصرف مخدر در گروه مداخله با گذشت زمان با كاهش همراه بود؛ حال آنكه كاهش قابل توجهي در گروه كنترل مشاهده نشد. نتيجه گيري: استفاده از سولفات منيزيم موجب ثبات وضعيت هموديناميك مي گردد و بر كاهش نياز به اوپيوئيد تأثيرگذار است، اما نمي تواند نياز به اوپيوئيد پس از جراحي هيستركتومي را به صفر برساند.