بررسي ارتباط اندكس مقاومتي و حداكثر سرعت سيستوليك شريان مغزي مياني با ضربان قلب جنين در سونوگرافي داپلر

مقدمه: با توجه به اهميت بررسي اندكس مقاومتي (RI) و ميزان حداكثر سرعت سيستوليك (PSV) شريان مغزي مياني (MCA) جنين در تعيين ديسترس جنيني و بيماري‌هاي جنيني نظير آنمي، مطالعه حاضر با هدف بررسي تأثير تغييرات ضربان قلب جنين (FHR) در حالت استراحت و فعاليت بر روي شاخص‌هاي RI و PSV شريان مغزي مياني جنين انجام شد. روش‌كار: اين مطالعه مقطعي به روش تحليلي با روش نمونه‌گيري در دسترس درسال 1395 بر روي 192 زن باردار با سن حاملگي 39-16 هفته مراجعه كننده به بيمارستان امام رضا (ع) كرمانشاه انجام گرفت. در دو حالت استراحت و فعاليت جنين، سونوگرافي داپلر به‌عمل آمد و MCARI، MCA-PSV و ميزان FHR اندازه‌گيري شد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS(نسخه 22) و آزمون هاي تي‌زوجي و ويلكاكسون انجام شد. ميزان p كمتر از 0.05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج مطالعه، FHR (153 ضربه) و MCA-PSVجنين در وضعيت حركت به‌طور معناداري بيش از وضعيت استراحت و MCA-RI در وضعيت حركت به‌طور معناداري كمتر از وضعيت استراحت بود (0.05 p). همچنين بين MCARI و MCAPSV با ميزان FHR جنين هم در وضعيت استراحت و هم حركت ارتباط معناداري وجود داشت (0.05 p). بنابراين در اين مطالعه با افزايش FHR متعاقب حركت، MCA-RI به ‌طور معناداري كاهش (0.05 p) و MCA-PSV به‌طور معناداري افزايش يافت (0.05 p). نتيجه‌گيري: افزايش FHR مستقيماً بر پارامتر MCA-PSV و MCA-RI جنين اثر مي گذارد. اين مورد بايد در تشخيص ديسترس و آنمي جنين مدنظر باشد.