تغييرات پلاسمايي تعدادي از بيوماركرها و فعاليت آدنوزين دآميناز در ديابت مليتوس ناشي از استرپتوزوتوسين در موش هاي صحرايي متعاقب تجويز دوزهاي مختلف عصاره خالص ريزوم علف مرغ(Cynodon dactylon)

Plasma Changes of some Biomarkers and Adenosine Deaminase Activity in Streptozotocin-Induced Diabetes Mellitus in Rats Following Administration of Different doses of Pure Extract of Cynodon dactylon Rhizome

هدف مطالعه حاضر ارزيابي تغييرات تعدادي از پارامترهاي پلاسمايي در ديابت مليتوس ناشي از استرپتوزوتوسين متعاقب تجويز عصاره خالص ريزوم علف مرغ در موش هاي رت ديابتي است. مواد و روش ها: در اين تحقيق تجربي پس از تقسيم كردن 50 موش صحرايي به 5 گروه و ديابتيك كردن 4 گروه از آن ها (60 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن در آب مقطر استريل) و تجويز سه دوز متفاوت (150 و 300 و 450 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم در روز) از عصاره خالص ريزوم علف مرغ به 3 گروه ديابتيك به مدت 3 ماه، مقادير پلاسمايي تعدادي از بيوماركرها و فعاليت آنزيم ADA در همه گروه ها مورد سنجش و ارزيابي قرار گرفت. يافته هاي پژوهش: نتايج حاكي از افزايش معني دار تمام ماركرهاي التهابي اعم از كولين استراز (CholE) ، هپسيدين (Hep) ، توتال سياليك اسيد (TSA) و ويسفاتين (Vis) و بيوماركرها قلبي-عروقي مثل تروپونين قلبي I (cTnI) و هموسيستئين (Hcy) و افزايش قابل توجه در فعاليت آنزيم آدنوزين دآميناز (ADA) و كاهش معني دار ماركر آسيب بافتي ژلسولين (GLS) در گروه ديابتي در مقايسه با گروه شاهد بود (P≤0. 01) و به علاوه متعاقب تجويز دوز 450 ميلي گرم بر كيلوگرم عصاره علف مرغ، كاهش معني دار پارامترهاي مذكور و افزايش معني دار در ماركر بافتي ژلسولين (GLS) در گروه تيمار در مقايسه با گروه شاهد كنترل مثبت (ديابتي بدون عصاره علف مرغ) و كنترل منفي (گروه سالم) مشاهده گرديد (P≤0. 01). بحث و نتيجه گيري: در مجموع اين گونه ميتوان نتيجه گيري كرد كه اولا آسيب قلبي و درجه بالايي از التهاب در موش هاي رت ديابتي رخ داده و ثانيا عصاره علف مرغ به طرز چشمگيري بر كاهش پارامترهاي ذكر شده اثر گذار بوده و افزايش ژلسولين (GLS) (به عنوان ماركر آسيب بافتي) متعاقب استفاده از دوز 450 ميلي گرم عصاره گياه فوق رخ داده كه نشان دهنده تاثير اين گياه در كاهش آسيب بافتي ناشي از ديابت مليتوس مي باشد.

The aim of this study was to evaluate the changes of some biomarkers in streptozotocin-induced diabetic rats following the administration of pure extract of Cynodon dactylon. Materials & Methods In this study, after dividing 50 rats into five groups and induction of diabetes mellitus in four groups, pure extract of Cynodon dactylon was administered at 150, 300, and 450 mg/kg/day concentrations to three diabetic groups for three months. The positive control group (diabetic group without Cynodon dactylon administarion) along with negative control group (non-diabetic group) did not receive any extract. Afterwards, some biomarkers along with plasma adenosine deaminase (ADA) activity were assessed in all the groups. Findings: The results showed a significant increase in all the inflammatory markers, including ADA Hcy, and cTnI (P≤0.01) and a significant reduction in marker of tissue damage, gelsolin (GLS), (P≤0.01) in the positive control group compared with the control group. We also found a significant decrease in these parameters (P≤0.01) and a significant increase in marker of tissue damage (GLS) following the administration of 450 mg/kg of the extract compared to the positive control and negative control groups. Discussion & Conclusions: It can be concluded that the extract of Cynodon dactylon, especially at the concentration of 450 mg/kg of body weight, can significantly reduce cardiovascular and inflammatory biomarkers and elevate GLS concentration in diabetic rats.