بررسي علل درخواست سقط درماني در مراجعين به مركز پزشكي قانوني استان كردستان در سال هاي1390-1379

مقدمه و هدف: گرچه در جوامع مختلف ، قوانين متفاوتي براي سقط درماني وجود دارد ، اما تحت شرايط خاص براي حفظ جان مادر يا تولد نوزادان سالم، سقط درماني معتبر اعلام شده است. اين مطالعه با هدف شناخت علل درخواست سقط درماني در مراجعين به مركز پزشكي قانوني استان كردستان طي سال هاي 1379-1390 و مقايسه علت موارد تاييد و رد شده انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه مقطعي، با مراجعه به پرونده و سوابق موجود در مركز پزشكي قانوني استان كردستان، اطلاعات لازم (دموگرافيك و مامائي مادران، سن جنين، تاريخ مراجعه، علت و نوع درخواست و نتايج آن ها) از طريق چك ليست جمع آوري شدند. نمونه گيري به روش سرشماري انجام شد و پرونده كليه زنان بارداري كه در طي سال هاي 1379 تا 1390 جهت دريافت مجوز سقط درماني به اين مركز مراجعه كرده بودند، بررسي شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري توصيفي، Ttest و X2 مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت. يافته ها: از مجموع 685مراجعه كننده، براي 358 مورد(54/4%) مجوز سقط درماني صادر شده بود. بيشترين تعداد مراجعه كننده در سال 1388(140 مورد) و بيشترين درصد موارد تاييد شده(100%) مربوط به سال 1381 بود. بيشترين علل صدور مجوز بيماري قلبي مادر(56 مورد) و آنانسفالي جنين(53 مورد) بود. براي 300 نفري كه مجوز صادر نشده بود، شايع ترين علت مادري و جنيني، اختلال رواني مادر(35 مورد) و آنومالي هاي متعدد در جنين(27 مورد) بود. همچنين 20 مورد از درخواست ها به علت سن بالاي حاملگي (19 هفته و بالاتر) رد شده بودند. نتيجه گيري: به نظر مي رسد علي رغم افزايش تعداد متقاضيان سقط درماني در سال هاي اخير، هنوز اطلاع رساني مناسب در زمينه جزئيات اين قانون انجام نشده است و درصد موارد تاييد نشده افزايش قابل توجهي داشته است. لذا لزوم افزايش آگاهي كادر درماني مربوطه، زنان باردار و همچنين ديگر افراد جامعه در مورد شرايط زماني و انديكاسيون هاي سقط درماني احساس مي شود.