اثر ژل رويال برحافظه و يادگيري موش‌هاي صحرايي نر ديابتي شده با استر پتوزوتوسين

زمينه و هدف: ديابت قندي موجب اختلالات شناختي مي گردد. ادعا شده است كه ژل رويال، سبب بهبود نواقص عصبي ناشي از ديابت مي‫شود. در اين مطالعه اثرات تجويز خوراكي ژل رويال برحافظه و يادگيري اجتنابي شرطي شده در موش‫هاي صحرايي نر ديابتي شده با استر پتوزوتوسين بررسي شد. روش كار: اين مطالعه تجربي در دانشگاه علوم پزشكي قزوين و بر روي 48 موش صحرايي نر نژاد ويستار انجام شد. حيوانات به گروه هاي كنترل (سالم)، ديابتي بدون درمان، ديابتي دريافت كننده گليبن كلاميد (600 ميكروگرم/كيلوگرم) و 3 گروه ديابتي تحت درمان با ژل رويال 50، 100 و200 ميلي گرم/ كيلوگرم (8=n) تقسيم شدند. ديابت با تزريق داخل صفاقي استرپتوزوتوسين 60 ميلي گرم/كيلو گرم به حيوانات القاء شد. درمان در گروه‫ها از شروع هيپرگليسمي به مدت 30 روز با روش گاواژ ادامه يافت. در پايان آزمون يادگيري و حافظه احترازي غيرفعال، انجام و قند خون حيوانات نيز اندازه گيري شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و آزمون ANOVA و تست تعقيبي LSD تحليل و p كمتر از 0/05 سطح معني داري در نظر گرفته شد. يافته ها: ديابت سبب كاهش زمان تأخير در ورود به اتاق تاريك شد. درمان با ژل رويال، زمان تأخير در ورود به اتاق تاريك را بطور قابل توجهي در 24، 48 ساعت و 2 هفته پس از شوك به خصوص در دوزهاي 100 (0/05 p) و 200 ميلي گرم/ كيلوگرم (0/01 p) در مقايسه با حيوانات ديابتي تيمارنشده افزايش داد. نتيجه گيري: بر اساس نتايج حاصله، ديابت موجب اختلالات حافظه شده و تجويز ژل رويال مي‫تواند اختلالات حافظه ناشي از ديابت را كاهش دهد.