ارزيابي ميزان تحليل استخوان كرست آلوئول اطراف ايمپلنت هاي پايه كانتي لور و مقايسه آن با ايمپلنت هاي بازسازي كننده ي تك دندان

مقدمه: پروتزهاي كانتي لور بر پايه ايمپلنت يكي از متدهاي درماني مورد استفاده است. برخي تحقيقات قبلي، به تمركز بيشتر فشار بر استخوان در اين پروتزها اشاره مي كنند، هرچند گروهي از پژوهش ها بر موفقيت باليني آنها تاكيد دارند. هدف از انجام اين مطالعه تعيين ميزان تحليل استخوان كرست آلوئول اطراف ايمپلنت هاي پايه كانتي لور و مقايسه آن با ايمپلنت هاي بازسازي كننده تك دندان بود. مواد و روش ها: در اين پژوهش كوهورت تاريخي، 26  نمونه با طرح درمان ايمپلنت پايه كانتي لور و 26 نمونه با طرح درمان ايمپلنت هاي بازسازي كننده ي تك دندان مورد بررسي قرار گرفتند. بيماراني كه كمتر از شش ماه از زمان درمان آنها گذشته بود در مطالعه وارد نشدند. ميزان تحليل استخوان كرست آلوئول اطراف ايمپلنت هاي پايه كانتي لور و ايمپلنت هاي معمول، در تصاوير راديوگرافي توسط متخصص جراحي لثه ارزيابي شد. آناليز آماري داده ها با استفاده از آزمون سنجش نرماليتي كلموگروفاسميرنوف و آزمونهاي ناپارامتري منويتني، ويلكاكسون، اسپيرمن، كاپلانماير و كروسكال واليس انجام شد و سطح معني‏داري 0.05 در نظر گرفته شد. يافته ها: رابطه معني‏داري بين وجود يا عدم وجود كانتي لور، جنسيت، سن، نوع استخوان و طول ايمپلنت با ميزان تحليل استخوان مشاهده نشد. ميزان تحليل استخوان با فاكتور زمان داراي رابطه بود و با گذشت آن افزايش مي يافت. ميزان تحليل در سيستم هاي ايمپلنت گذاري NeoBiotech و Ritter نيز به صورت معني‏داري از ساير سيستم ها بيشتر بود. نتيجه گيري:اگر اصول تكنيكي در انجام جراحي كاشت ايمپلنت و گذاشتن پروتز رعايت شود، استفاده از پروتز كانتي لور بر پايه ايمپلنت را ميتوان به عنوان يك روش معتبر  در نظر گرفت؛ هرچند نياز به تحقيقات بيشتر در اين زمينه وجود دارد.