اثربخشي درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تكانشگري و حساسيت اضطرابي در دانشجويان مبتلا به زخم گوارشي

هدف: بيماري زخم گوارشي يكي از مشكلات رواني فيزيولوژيك رايج در بين دانشجويان است. هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي بر تكانشگري و حساسيت اضطرابي دانشجويان مبتلا به زخم گوارشي است.مواد و روش‌ها: طرح تجربي از نوع پيش‌آزمونپس‌آزمون و پيگيري با گروه گواه بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل كليه دانشجويان دانشگاه شهيد چمران اهواز بودند كه طي يك دوره شش ماهه جهت بيماري زخم گوارشي به كلينيك دانشگاه مراجعه كردند. تعداد 24 نفر از دانشجويان مبتلا به‌صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و گروه گواه تقسيم شدند. براي گروه آزمايش 8 جلسه مداخله كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي برگزار گرديد. ابزارهاي مورد استفاده مقياس تكانشگري بارت و شاخص حساسيت اضطرابي بودند، كه در دو مرحله‏ي ‏قبل از مداخله و پايان مداخله تكميل و داده‌هاي به دست آمده با استفاده از SPSS نسخه 20مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند.يافته‌ها: نتايج آزمون‏هاي تحليل كوواريانس چند متغيره نشان داد كه مداخله كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي باعث كاهش تكانشگري ( 8.80=F و 0.001=P)و حساسيت اضطرابي(5.62=F و 0.02=P) در افراد گروه آزمايش در مقايسه با گروه گواه، در مرحله پس آزمون شد.‌نتيجه‌گيري: با توجه به اثربخشي اين درمان بر كاهش تكانشگري و حساسيت اضطرابي پيشنهاد مي‌شود تا درمان كاهش استرس مبتني بر ذهن آگاهي براي بيماران زخم گوارشي به همراه ساير روش‌هاي درمان‌هاي طبي اجرا گردد.