تلقيح مصنوعي از منظر فقهاي اهل سنت

از منظر فقهاي اهل سنت حكم شرعي تلقيح مصنوعي محل اختلاف است. برحسب اينكه تلقيح مصنوعي، داخل رحمي يا خارج رحمي باشد مباني اختلاف در حرمت و جواز آن نيز متعدد خواهد بود. در رابطه با تلقيح  مصنوعي داخل رحمي، غالب فقهاي مخالف با تلقيح مصنوعي آن را مخالف با نصوص قراني و روايات وارده از رسول خدا مي‌دانند و قائل به اختلاط انساب در نتيجه مبادرت به اين عمليات طبي هستند. از ديگر ادلّه مخالفان، حرمت استمناء در مقام اخذ اسپرم و حرمت نگاه به نامحرم در مقام تلقيح است. درمقابل موافقان به ادله طرف مقابل چنين پاسخ مي‌دهندكه اولاً نصوص قرآني و روايات وارده در اين رابطه به هيچ وجه دلالتي بر ادعاي مخالفان تلقيح مصنوعي ندارد، ثانياً انجام اين عمل طبي موجب اختلاط انساب نمي‌گردد و ثالثاً اخذ اسپرم از زوج توسط زوجه و انجام عمليات طبي توسط پزشك محرم حرمت مذكور را از بين خواهد برد. مضاف بر اينكه الضرورات تبيح المحظورات. در خصوص تلقيح اسپرم زوج متوفي به زوجه حيّ يا زوجين طلاق گرفته اين اختلافات شديدتر است. در مجموع فقهاي اهل سنت تلقيح مصنوعي بنحو مزبور را مشروط به انجام آن در زمان عده فوت يا طلاق جايز و در غير آن حرام مي‌دانند. در رابطه با تلقيح مصنوعي خارج رحمي نيز ادلّه فوق مجرا است با اين تفاوت كه برخي از موافقان، پذيرش آن را مشروط به شروطي از جمله تضمين عدم نقض حق حيات جنين پس از تولد مي‌دانند.