بازشناسي حقوق حيوانات در فقه اماميه، با تاكيد بر حق نفقه

مسأله حقوق حيوانات در قرن اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته است. فعالان  و جنبش هاي حمايت از حقوق حيوانات بر اين عقيده اند كه عموم اديان نسبت به مسأله حقوق حيوانات كوتاهي و كم توجهي داشته اند و اعتراض هاي فراواني به اديان وارد مي كنند. هدف از اين پژوهش بازشناسي ديدگاه اسلام نسبت به اين مسأله است. اين هدف با بررسي روايات اهل بيت عليهم السلام و كلام فقهاء گرانقدر شيعه انجام شده و در طي آن حقوق حيوانات از منظر فقه اماميه با تكيه بر حق نفقه مورد بررسي قرار گرفته است و تصوير كامل و جامعي از عنايت ويژه اسلام نسبت به آن ارائه شده است. بر اساس اين پژوهش اولاً دين اسلام براي تمام موجودات عالم به حسب جايگاهشان در دستگاه خلقت در راستاي رسيدن به كمال خود، حقوقي را قائل است و بر خلاف عقيده مدافعان حقوق حيوانات، آموزه ها و تعاليم زيادي در ارتباط با حقوق حيوانات دارد، خصوصا اينكه در مقايسه با ديگر اديان، بسياري از آن حقوق را نه تنها در قالب توصيه اخلاقي بلكه فراتر از آن و به صورت حكم شرعي و قوانين فقهي بيان نموده است كه حاكي از اهميت آنها و تضمين اجرايشان است. ثانياً فقهاء شيعه علاوه بر اينكه در ابواب مختلف فقهي بر لزوم رعايت حق حيات حيوانات به طرق مختلف اذعان نموده اند، همچنين با دقت نظر در مورد نفقه آنها، موارد آن، مسؤول آن و چگونگي تأمين و تهيه آن نيز با استفاده از تعاليم عالي اسلام به ايراد نظر و ابراز فتوا پرداخته اند.