ارزيابي خطر عناصر سرب، كادميوم و روي در دو گونه ماهي خوراكي كوسه باله سياه كوچك (Carcharhinus limbatus) و ماهي هامور (Epinephelus coioides) خليج فارس در سال ۱۳۹۵

زمينه و هدف: با توسعه صنايع در سواحل و گسترش شهرهاي ساحلي، اكوسيستم‌هاي آبي و آبزيان در معرض آلاينده هاي مختلف به ويژه فلزات سنگين قرار گرفته‌اند. فلزات سنگين پس از ورود به محيط آبي در بافت آبزيان تجمع يافته و در نهايت وارد زنجيره غذايي شده و به بدن انسان راه مي يابند. مطالعه حاضر با هدف ارزيابي خطر عناصر سرب، كادميوم و روي در دو گونه ماهي خوراكي كوسه باله سياه كوچك و ماهي هامور خليج فارس در سال ۱۳۹۵ انجام شد. مواد و روش‌ها: در مطالعه حاضرنمونه برداري در پاييز سال ۱۳۹۵ انجام گرفت و از هر گونه ماهي، 15 نمونه عضله برداشت و به روش مرطوب هضم و غلظت سرب، روي و كادميوم به وسيله دستگاه جذب اتمي Furnace AAS Model 67OG اندازه‌گيري گرديد. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS، ورژن 20 و آزمون‌هاي ShapiroWilk،  One Sample TTest و Binomial Test انجام شد. انجام شد. يافته‌ها: بر اساس نتايج، ميانگين غلظت فلزات سرب، روي و كادميوم به ترتيب در عضله ماهي كوسه بال سياه كوچك 5/5، 8/4 و mg/kg 0/22 و در ماهي هامور به ترتيب 9/14، 13/54 و mg/kg 0/27 بود كه ميانگين غلظت فلز سرب در هر دو ماهي، بيشتر از حد استاندارد سازمان جهاني بهداشت بود. مقدار شاخص بهره مخاطره كل براي ماهي كوسه باله سياه كوچك و ماهي هامور كمتر از 1 بود. نتيجه‌گيري: جذب سرب، كادميوم و روي به‌واسطه مصرف عضله خطري مصرف كنندگان را تهديد نمي كند، اما مقادير فاكتور وضعيت به‌دست آمده براي ماهي كوسه باله سياه كوچك و ماهي هامور در محدوده استاندارد معرفي شده براي ماهيان آب‌هاي آزاد قرار ندارد و نشان‌دهنده شرايط نامناسب اين زيستگاه براي آبزيان از نظر سلامت و استرس‌هاي محيطي مي‌باشد.